عنوان مقاله :
تاثير دو نوع فعاليت حاد اكسنتريك و كانسنتريك بر ميزان آيريزين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در زنان چاق غيرفعال
عنوان فرعي :
The Effect of Two Acute Eccentric and Concentric Exercises on Serum Irisin Level and Insulin Resistance Index in Inactive Obese Women
پديد آورنده :
بلاغي اينالو فرانك
پديد آورندگان :
شاكريان سعيد نويسنده ,دانشگاه شهيد چمران اهواز,ايران SHAKERYAN SAEED , قنبرزاده محسن نويسنده استاديار، گروه فيزيولوژي، دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران Ghanbarzadeh Mohsen , فاطمي طباطبايي سيدرضا نويسنده دانشگاه شهيد چمران اهواز,ايران Fatemi Tabatabaei Seyed Reza
سازمان :
كارشناسي ارشد، گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشگاه شهيد چمران اهواز، اهواز، ايران
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1395 شماره 114
كليدواژه :
چاقي , آيريزين , فعاليت اكسنتريك , مقاومت به انسولين , فعاليت كانسنتريك , Concentric Exercise , eccentric exercise , Insulin resistance , Irisin , OBESITY
چكيده فارسي :
چكيده
زمينه و هدف:به تازگي مايوكايني به نام آيريزين كشف شده كه ازطريق قهوهاي كردن بافت چربي سفيد و گرمازايي بر چاقي، متابوليسم و هموستاز گلوكز اثر ميگذارد. اما تاثير نوع و شدت تمرين بر آن هم چنان نامشخص باقي مانده است. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير دو نوع فعاليت حاد اكسنتريك و كانسنتريك بر ميزان آيريزين سرم و مقاومت به انسولين زنان چاق غير فعال بود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع بررسي نيمه تجربي بود. تعداد 15 دانشجوي دختر با نمايه توده بدني بالاي 30 كيلوگرم بر متر مربع و سن 87/2±86/24 سال در اين مطالعه شركت كردند. بعد از اندازهگيري حداكثر اكسيژن مصرفي، آزمودنيها در يك طرح متقاطع به فاصله 10 روز به دو نوع فعاليت حاد اكسنتريك و كانسنتريك بر روي تردميل پرداختند. پس ازحداقل 8 ساعت ناشتايي، نمونههاي خوني قبل و بلافاصله پس از هر نوع فعاليت براي اندازهگيري سطوح آيريزين، گلوكز و انسولين جمعآوري شد. دادهها با استفاده از آزمون تي وابسته و تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر تجزيه و تحليل شدند و براي بررسي ارتباط بين متغيرهاي تحقيق از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد.
يافتهها: سطح آيريزين بعد از هر دو نوع فعاليت به طور معنيداري افزايش يافت(05/0p < ) و اين افزايش بعد از فعاليت كانسنتريك بيشتر از اكسنتريك بود. ميزان مقاومت انسوليني بلافاصله پس از هر دو نوع فعاليت افزايش يافت كه اين افزايش فعاليت كانسنتريك از لحاظ آماري معنيدار بود(05/0p < ).
نتيجهگيري: هر دو نوع فعاليت اكسنتريك و كانسنتريك صرف نظر از عدم بهبود مقاومت به انسولين در زنان چاق، محرك خوبي جهت ترشح آيريزين به حساب ميآيند.
چكيده لاتين :
Abstract
Background: Recently a myokine named irisin has been discovered that effects on obesity, metabolism and glucose homeostasis through browning white adipose tissue and thermogenesis. However, the effects of type and intensity of exercises on it have remained unclear. The purpose of this study was to evaluate the effects of two acute eccentric and concentric exercises on serum irisin level and insulin resistance in obese sedentary women.
Materials and Methods: The study was quasi-experimental. 15 female students with a body mass index above 30 kg/m2 and mean age 24.86±2.87 years participated in the study. After measuring the maximal uptake oxygen of participants, they did two acute eccentric and concentric exercises using treadmill in a cross-over design within 10 days. After at least 8 hours- fasting, blood samples were collected before and immediately after each activity, to measure the levels of irisin, glucose and insulin. Data were analyzed using paired t-test and repeated measures ANOVA. In addition, Pearson correlation was used to examine the relationship between variables.
Results: the irisin levels increased significantly after both types of exercises (p < 0.05), that this increase in concentric activity was more than eccentric activity. Insulin resistance increased immediately after both exercises as well, that this increase in concentric exercise was statistically significant (p < 0.05).
Conclusion: However, both eccentric and concentric exercises had no effect on improving insulin resistance in obese women, but they can be considered as a good stimulus for the secretion of Irisin.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 114 سال 1395