معرفي روش‌هاي مبتني بر خطابه باستان در نقد رتوريكي كتاب مقدس و بررسي چالش‌هاي به كارگيري آنها در مطالعات نامه به عبرانيان

An Introduction to the Methods based on Ancient Oratory in the Rhetorical Criticism of the Holy Book and the Challenges Facing their Application in Studies on the Epistle to the Hebrews

نقد رتوريكي در چند دهه اخير به عنوان روشي براي ارزيابي نامه‌هاي كتاب مقدس شناخته شده‌است و منتقدان بسياري از اين رويكرد انتقادي براي مطالعه نامه‌هاي مسيحي بهره گرفته‌اند. به‌غير از ساختار ارتباطي نامه‌ها -كه طبعاً براي تحليل رتوريكي مناسب است- علت ديگر كاربست نقد رتوريكي براي بررسي نامه‌ها آن است كه به نظر مي‌رسد نامه‌هاي مسيحي در شيوه نگارش تحت تاثير قوانين خطابه باستان بوده‌اند. امروزه برخي از محققان باور دارند كه اصول نامه‌‌نگاري در دوران باستان تحت تاثير تعليمات معلمان خطابه به شيوه خاصي تنظيم شده‌است و اين امر شباهت‌هايي را ميان خطابه‌ها و نامه‌‌ها در دوران باستان به وجود آورده‌است. اين نظر اگرچه به طور كامل در محافل آكادميك پذيرفته نيست، اما گروهي از منتقدان را بر آن داشته‌است تا براساس اصول خطابه باستان به نقد رتوريكي نامه‌هاي كتاب مقدس اهتمام كنند. در اين مقاله ضمن معرفي مهم‌ترين روش‌هايي كه براساس اصول خطابه باستان در نقد رتوريكي كتاب مقدس پديد آمده‌است، چالش‌هاي موجود در به‌كارگيري اين روش‌ها را در مطالعات نقد رتوريكي نامه به عبرانيان ارزيابي مي‌كنيم.

In the recent decades, rhetorical criticism has been recognized as a method for the assessment of the letters in the Holy Book and many critics have applied this critical approach in studying Christian epistles. Apart from the communicative structure of the epistles – which is, naturally, fit for rhetorical analysis – another reason for the application of rhetorical criticism in studying the letters seems to be the fact that in their composition, the Christian epistles have been influenced by the principles of ancient oratory. Nowadays, some scholars believe that due to the influence of the instructions of oratory teachers, the principles of letter-writing in the ancient times were regulated in a special style and this has caused similarities between orations and letters in ancient times. Even though this view is not completely accepted in academic circles, it has motivated some scholars to attempt rhetorical analyses of the epistles of the Holy Book following the principles of ancient oratory. The present article first introduces the most important methods that, based on the principles of ancient oratory, have emerged in the rhetorical criticism of the Holy Book and, then, assesses the existing challenges in applying these methods in studies on the rhetorical criticism of the Epistle to the Hebrews.