سنجش درجه توسعه يافتگي اقتصادي- اجتماعي در مناطق بياباني (مطالعه موردي: منطقه آب جاغ‌جاغ، سميرم)

Assessment of ranking of development in Ab-Jagh-Jagh region using factor analysis and numerical taxonomy methods

تحقق برنامه­های مدیریتی در یك منطقه بدون توجه به مسایل اقتصادی – اجتماعی نه تنها نتایج مطلوبی را به همراه ندارد بلكه اثرات منفی آن به مراتب بیشتر خواهد بود. برای تخصیص اعتبارات و منابع میان این مناطق، شناسایی جایگاه و رتبه مناطق از نظر برخورداری از مواهب توسعه ضروری است. جهت رتبه‌بندی، بر اساس كلیه شاخص‌ها روش‌های متفاوتی وجود دارد كه الزاماً جواب‌های یكسانی را در پی ندارد. در میان روش‌های گوناگون، روش‌های تاكسونومی عددی كه با تلفیق نمودن شاخص‌های مختلف توسعه، جهت تعیین درجه توسعه یافتگی منطقه آب جاغ‌جاغ استفاده شد. نتایج این تحقیق مشخص می‌سازد كه هر منطقه می‌تواند در عوامل مختلف دارای رتبه‌بندی‌هایی به غیر از رتبه كل باشد. اولین رتبه مربوط به منطقه شهری، رتبه دوم مربوط به منطقه عشایرنشین و رتبه سوم به مناطق روستایی تعلق گرفته است. این رتبه‌بندی‌ها می‌تواند به‌عنوان یك پایه و مبنا جهت برنامه‌ریزی مناطق در نظر گرفته شود.

The implementation of the development plan in a region, without considering of the economic and social issues, not only reaches to the desired results, but also it will have more negative effects. For allocations of resources between the regions, identifying of the position and areas of Endowments development is necessary.there are different ways that essentially the same answers by ranking according to the all indicators.From among the various methods, this study uses the approach of the numerical taxonomy methods that with integrating the different indicators of development show development degree of the Ab-Jagh- Jagh region. The results of this study show that any region has ranks in various factors that are different with total rank. Rating shows that urban, rural and assayer area has first, second and third rank, respectively. Finally, the ratings can be suggested as a basis for region planning.