اثر يك دوره تمرين هوازي بر سطوح آنزيم‌هاي شاخص آسيب عضلاني (كراتين كيناز، لاكتات دهيدروژناز) در زنان ميان‌سال

مقدمه و هدف: يكي از دغدغه‌هاي افراد ميان‌سال براي شروع ورزش و زندگي پرتحرك و سالم اين است كه چه برنامه تمريني براي آن‌ها مناسب‌تر است. در اين ميان، تمرينات هوازي به‌عنوان اولين و بهترين گزينه شروع ورزش براي افراد معرفي مي‌شود كه مي‌تواند باعث برخي اختلالات سلولي، بالاخص سلول عضلاني شود. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر يك دوره تمرين هوازي بر سطوح آنزيم‌هاي شاخص آسيب سلولي در زنان ميان‌سال مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر كه به روش نيمه‌تجربي انجام شد، 12 زن ميان‌سال غيرفعال به‌طور داوطلبانه شركت كردند. پروتكل تمريني شامل 8 هفته، هر هفته 3 جلسه 60دقيقه‌اي با شدت50تا70درصد ضربان قلب بود. متغير وابسته شامل كراتين كيناز (CK) و لاكتات دهيدروژناز (LDH) به‌عنوان شاخص‌هايي از آسيب سلولي بود كه در طي سه مرحله تمرين مورد بررسي قرار گرفت (پيش از تمرين، جلسه اول و بعد از جلسه 24). يافته‌هاي پژوهش با استفاده از آزمون تحليل واريانس و آزمون تعقيبي بنفروني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه ميزان CK و LDH پس از جلسه اول تمرين نسبت‌به پيش از تمرين افزايش معني‌داري داشته است. بااين‌حال نتايج نشان داد كه ميزان CK و LDH پس از جلسه 24 نسبت‌به جلسه اول كاهش معني‌داري داشته است. همچنين بين مرحله پيش از تمرين و بعد از جلسه 24 تفاوت معني‌داري يافت نشد. نتيجه‌گيري‌: با توجه به نتايج به نظر مي‌رسد يك دوره تمرين هوازي مي‌تواند ميزان CK و LDH را به‌عنوان شاخص‌هايي از آسيب سلولي را در زنان ميان‌سال كاهش دهد.

Background and Objective: The proportional practice protocol is an important issue for middle-aged women to start a health and energetic life style. Aerobic training is proposed as the first and best method of practice for all individuals. However, this protocol is not without damage, because this method like other methods can lead to some cellular disorders, especially muscle cell disorder. The purpose of this study was the effect of a period of aerobic training on the level of enzymes of cellular index damage in the middle-aged women. Materials and Methods: The method of this study was semi-experimental. 12 middle-aged women participated as volunteers in this study. The protocol of training consisted of 8 weeks and 3 sessions per week. Each session included 60 minutes of training with 50-70 percent of heart rate intensity. The dependent variables were creatine kinase and lactate dehydrogenase as muscle cell damage indices that were measured in 3 periods of training (before training, the first session and after the last session). The data was analyzed by ANOVA and Bonferoni post hoc tests. Results: The results showed that the amount of creatine kinase and lactate dehydrogenase significantly increased after a practice session. In addition, amount of creatine kinase and lactate dehydrogenase significantly decreased after 24 sessions than the first session. Also, there was no significant difference between before practice session and after session 24. Conclusion: According to these results, it is proposed that a period of aerobic training can decrease cellular damage indices in middle-aged women.