بررسي تأثير هوش فرهنگي و هيجاني بر عملكرد كاركنان شهرستاني شاغل در كلان‌شهر تهران با تأكيد بر سازگاري ميان‌فرهنگي

The Effect of cultural and emotional intelligence on performance of counties employees working in Tehran with emphasis on cross-cultural adaptation

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملكرد كاركنان شهرستانی شاغل در شهر تهران با درنظرگرفتن نقش سازگاری میان­فرهنگی و بر مبنای مطالعه‌ای توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش شامل دو جامعة مدیران شركت‌ها (120 نفر) و كاركنان شهرستانی (700 نفر) شاغل در شركت­های خصوصی فعال در صنعت لوازم كامپیوتری و موبایل بوده است كه با توجه به تعداد محدود جامعة اول از روش سرشماری و در جامعة دوم براساس نمونة محاسبه‌شده به تعداد 240 نفر براساس جدول مورگان، روش نمونه‌گیری طبقه­ای تصادفی به‌كار گرفته شد. ابزار جمع­آوری داده­ها دو پرسشنامة 10 و 36 پرسشی محقق‌ساخته است كه روایی آن‌ها به دو روش روایی همگرایی و واگرایی، و پایایی پرسشنامه­­ها با روش آلفای كرونباخ تأیید شد. تجزیه‌وتحلیل داده­ها با به‌كارگیری نرم‌افزار Amos21 و به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد هوش فرهنگی و هیجانی كاركنان شهرستانی شاغل در كلان‌شهر تهران به‌طور غیرمستقیم و از طریق نقش سازگاری بین‌فرهنگی بر عملكرد آنان تأثیرگذار بوده است. سایر نتایج نشان داد توانایی كاركنان شهرستانی در دستیابی به سازگاری بین­فرهنگی در شركت­های یادشده، عملكرد فردی و سیستمی آنان را در حد قابل توجهی افزایش خواهد داد.    

present study aimed to investigate the effect of cultural and emotional intelligence on performance of county employees working in Tehran considering the mediator role of cross cultural adaptation. This study is a descriptive research. The study sample consists of managers (120) and county employees (700) working in private companies in the computer industry and mobile, given the limited number of first community simple sampling method was used and in the second community due to calculated sample size of 240, according to Morgan table, stratified random sampling method was used. Data collection tools include two researcher made questionnaires of 36 and 10 questions, their validity was confirmed by both Convergent and Discriminant methods and reliability was confirmed using Composite reliability. Data analysis was done using software Amos 21 and structural equation modeling method was performed. The results showed that the Cultural and emotional intelligence of county employees working in Tehran have a significant positive impact on cross-cultural adaptation and their performance. Other results indicate the positive mediator role of cross-cultural adaptation in the relation between employees’ cultural and emotional intelligence with their performance in these companies.