پاراديپلماسي و كاربرد آن در شهرهاي مرزي؛ مطالعه موردي آذربايجان غربي

در عصر كنوني كه به دليل فشردگي زمان و مكان در اثر افزايش ارتباطات و اطلاعات در دهكده جهاني شاهد افزايش تعامل ميان ملت-ها و دولت ها و ساير بازيگران روابط بين الملل هستيم، شهرها و كلان شهرها به ويژه شهرهاي مرزي از نقش عمده اي در حل و فصل منازعات بين المللي برخوردارند.در اين فضا، شهرها با ارتقا جايگاه اقتصادي،سياسي،امنيتي و فرهنگي ازتوان و اعتبار كافي براي اجراي فعاليت هاي ديپلماتيك برخوردار مي شوند. به دنبال تحولات نظام بين الملل و تقسيم بنديهاي گوناگوني كه از ديپلماسي مطرح شده است، مي توان به رهيافت پاراديپلماسي اشاره نمود كه امروزه بر طيف جديدي از بازيگران بين المللي شامل مقامات و مسيولين ايالتي و استاني تاكيد دارد كه در عين استقلال، در راستاي اهداف دولت مركزي عمل مي كنند. از اين رو برخي از شهرهاي مرزي هم مرز و داراي بازار مشترك با كشورهاي ديگر،از مولفه هاي جديد در نظام بين الملل محسوب مي شوند. بنابراين اين مقاله در پي پاسخ به اين پرسش است كه آيا رهيافت پاراديپلماسي در گسترش روابط و حل و فصل مناقشات كشورها مي تواند موثر واقع شود؟ فرضيه اي كه در پاسخ به اين سوال مطرح مي شود اين است كه پاراديپلماسي به عنوان رهيافتي موثر كه تاكيد بر بازيگران جديد در عرصه بين المللي خصوصا در قالب شهرهاي مرزي دارد، مي تواند نقش بسزايي در حل و فصل منازعات منطقه اي، گسترش تعاملات منطقه اي و حتي فرامنطقه اي و بين المللي داشته باشد. در نتيجه با كاربرد اين رهيافت در آذربايجان غربي بعنوان مطالعه موردي، براين نكته تاكيد مي شود كه مقوله پاراديپلماسي نيازمند اهتمام بيشتر در حوزه آكادمي و اجرايي مي باشد. اين مقاله براساس تبيين رهيافت پاراديپلماسي و با روش توصيفي-تحليلي با استفاده از منابع كتابخانه اي و اينترنتي انجام مي شود.