تنش و تضاد قانون گرايي و فرهنگ در عصر جهاني شدن

ضرورت قانون گرايي براي ايجاد و حفظ نظم، امنيت و توسعه دولت ها كاملاً محرز است. اين امر با توجه به اهميت مقوله توسعه در تضمين ثبات جهاني و همچنين لزوم مقابله با جريان هاي تكفيري و تروريستي، مورد توجه سازمان هاي بين المللي نيز قرار گرفته است. قانون گرايي واجد اقتضايات گوناگوني است كه در اين ميان زمينه فرهنگي به دليل همبستگي اين پديده با هنجارهاي اجتماعي موقعيت ويژه اي دارد. در بازه زماني حاضر اما با توجه به جهاني شدنِ فرهنگ، هويت هاي مختلفي فرصت بروز يا ظهور يافته اند كه خطري براي قانون گرايي به شمار مي آيند. بر اين اساس، پرسشي كه به ميان مي آيد آن است: «چگونه دولت ها مي-توانند در عصر جهاني شدن فرهنگ تبعيت شهروندان از قوانين را به دست آورند؟» مفروض ما آن است كه دولت ها براي دستيابي به اين هدف بايد از رويكردهاي خطي پرهيز كنند. در مقام پاسخ‌گويي به اين سوال بايد از يك سو نگاه معطوف به تعامل قانون گرايي و فرهنگ شود و از سوي ديگر چالش هاي فرهنگ در عصر جهاني شدن براي قانون گرايي مورد ارزيابي قرار گيرند تا در نهايت بتوان پيشنهادهايي براي اصلاح راهبردهاي داخلي و جهانيِ قانون گرايي ارايه داد. نتايج نشان مي دهد در چنين حالتي رابطه فرهنگ و نظام حقوقي رسمي بايد بر اساس الگوي داد و ستد و اثرگذاري بنا شود.