جايگاه صلح سبز در نظام آموزش عالي ايران

حق بر صلح و حق بر محيط زيست هر دو در نسل سوم حقوق بشر، يعني در حق بر همبستگي گنجانده مي شوند. تعامل صلح و محيط زيست تعاملي دوسويه است، زيرا گاه صلح حامي محيط زيست مي شود و گاه محيط زيست حامي صلح كه در نهايت نقطه تلاقي اين دو صلح سبز است. بدين سان لازم است كه نحوه اين تعامل و ساز و كارهاي رسيدن به صلح سبز در نظام آموزش عالي كشورها نهادينه شود تا هر چه بهتر در راه حفاظت از محيط زيست گام برداشته شود. پرسشي كه مطرح مي شود اين است كه در نظام آموزش عالي كشور ايران در رشته حقوق، به چه ميزان حق بر صلح زيست محيطي نهادينه شده است و تا چه حد بايد پيش رود؟ در پاسخ بايد بيان داشت كه در برنامه درسي گرايش هاي مختلف رشته حقوق در مقطع تحصيلات تكميلي، در مجموع در سه گرايش حقوق محيط زيست، حقوق بشر و حقوق بين الملل به مسيله صلح زيست محيطي توجه شده است. در گرايش حقوق محيط زيست(مقطع كارشناسي ارشد) درسي با عنوان «حقوق بشر و محيط زيست» وجود دارد كه از سرفصل هاي اصلي آن به حق بر صلح و محيط زيست اختصاص داده شده است. در گرايش حقوق بشر(مقطع كارشناسي ارشد) درس «حقوق همبستگي» با پيش بيني حق بر صلح وجود دارد و در گرايش حقوق بين الملل نيز(مقطع كارشناسي ارشد و دكتري) درس «حقوق بين الملل اسلام» و «حقوق بشر» در همين راستا به امر حفظ صلح و امنيت جمعي بين المللي اختصاص يافته اند. در اين پژوهش تلاش شده است كه جايگاه صلح سبز در نظام آموزش عالي ايران بررسي شود.