اولويت بندي مولفه هاي مديريت كيفيت زنجيره تامين با استفاده از تكنيك هاي FAHP و FDEMATEL (مورد مطالعه: صنعت گاز)

پژوهشگران در سال هاي اخير مفهومي را با عنوان «مديريت كيفيت زنجيره تامين » معرفي و توسعه داده اند و از آن به عنوان آخرين مرحله در حركت به سوي «مديريت كيفيت فراگير» نام مي برند كه به واسطه ي آن شركت ها قادر خواهند بود با ادغام موثر و اثربخش مفاهيم دو فلسفه ي مديريتي «مديريت كيفيت جامع(TQM) » و «مديريت زنجيره ي تامين (SCM)» و ايجاد «هم افزايي»و برخورداري همزمان از سه فاكتور رقابتي(كيفيت، قيمت، تحويل)، عملكرد زنجيره ي تامين و كيفيت محصولات نهايي خود به مشتريان را افزايش داده و از اين طريق كسب مزيت رقابتي نمايند. جهت تحقق اين هدف در صنعت گاز كشور، اولويت بندي و ارائه مدلي علي از مولفه هاي كليدي مديريت كيفيت در سطح زنجيره ي تامين، مي تواند اولين گام در پياده سازي مديريت كيفيت زنجيره ي تامين در اين صنعت محسوب شود؛ زيرا تا زماني كه اعضاي زنجيره ي تامين به عنوان مجري پياده سازي آن، حول اين عوامل اتفاق نظر نداشته باشند و در شناخت و ادراك آن ها نسبت به چگونگي پياده سازي آن شكاف و اختلاف نظر وجود داشته باشد، شكست چنين پروژه اي حتمي به نظر مي رسد. براي اين منظور در اين مقاله با بررسي مولفه هاي كليدي مديريت كيفيت زنجيره تامين و با توجه به اهميت و حساسيت اولويت هر يك از مولفه ها جهت پياده سازي در صنعت گاز، اين مولفه ها با استفاده از رويكرد فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي و از طريق نظرات خبرگان اولويت بندي شدند. نهايتاً با بكارگيري تكنيك ديمتل فازي، مدلي علي- معلولي از مولفه هاي كليدي در صنعت گاز ارائه شده است. با عنايت به ارزيابي انجام شده، مولفه هاي تاثيرگذار و تاثيرپذير براي پياده سازي موفق مديريت كيفيت زنجيره تامين در صنعت گاز شناسايي شد.