پديد آورندگان :
فيضي، محسن دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي , عليپور، ليلا دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي , محمدمرادي، اصغر دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي
كليدواژه :
هدف طراح , قياس ساختاري , قياس سطحي , روش هاي طراحي معماري , الگوهاي طبيعت
چكيده فارسي :
آفرينش اثر معماري با الهام از طبيعت، يكي از روشهاي مرسوم در طراحي معماري است، اما وجوه متفاوت برداشت از طبيعت در طراحي معماري چندان شناخته‌شده نيست. در زمينۀ ارتباط روش الهام از طبيعت با سبكها و روشهاي مختلف آفرينش معماري، همچنين شيوۀ صحيح الهام از طبيعت، پژوهشها اندك است. در اين پژوهش، در مرحلۀ اول، انواع روشهاي آفرينش معماري و ارتباط آن‌ها با الهام از طبيعت تحليل شده و روش قياس معرفي ميگردد. انواع الگوهاي موجود در طبيعت شناخته ميشود و براساس آن، رويكردهاي مختلف روش قياس با طبيعت در معماري دسته‌بندي ميگردد. در مرحلۀ دوم، براي تحليل عملكرد دانشجويان در قياس با طبيعت مطالعۀ تجربي، به‌صورت اسكيس در بين دانشجويان كارشناسي معماري انجام ميگيرد. ايدههاي ترسيم‌شدۀ دانشجويان از نظر نوع قياس، دسته‌بندي ميشود. يافتهها نشان ميدهد روش قياس يكي از روشهاي مهم در بين ساير روشهاي آفرينش معماري است. الگوهاي طبيعت داراي ويژگيهاي فرمي، ويژگيهاي ساختاري‌عملكردي و ويژگيهاي مفهومي است و سه رويكرد قياس سطحي، قياس ساختاري و استعاره در برداشت از اين ويژگيها وجود دارد. همچنين يافتهها نشان ميدهد كه اهداف دانشجويان از انتخاب پديدههاي طبيعي به‌عنوان منبع الهام شامل عملكرد، فرم، سمبليسم، زيبايي، بداعت، فرايند، طبيعت و اقليم است و فرم بيشترين فراواني را در بين ساير اهداف دارد. دانشجويان از قياس مفهومي استفاده نكرده و از قياس سطحي بيشتر از قياس ساختاري استفاده ميكنند. توجه فراوان دانشجويان به ويژگيهاي فرمي و برداشت سطحي ضرورت آشنا نمودن دانشجويان با شيوۀ صحيح قياس در آموزش معماري را نشان ميدهد.
چكيده لاتين :
Architectural design inspired by nature is one of the conventional methods in architectural design, but different types of the influence of nature on architectural design are not well studied yet. In spite of the importance of the type of inspiration, there is not a significant research about the relation of this method with other methods of architectural creation, nor about the correct way of inspiration. In this paper, at first we analyze different methods of architectural creation, and among them, introduce the method of analogy. Patterns in nature are introduced, and different approaches of analogy with nature are classified. Secondly, an empirical research was done investigating the performance of undergraduate architectural students. The sketches were categorized according to the type of analogy used. The results indicate that analogy is a significant method among other methods of architectural creation. The patterns in nature have formal, functional-structural, and conceptual attributes, and there are three approaches (structural analogy, superficial analogy, and metaphor) in creating from these attributes. Results show that the student’s goals for source selection were function, form, symbolism, aesthetics, novelty, process, nature, and climate. The most frequent goal was “form.” The results also show that the students used superficial analogy in their designs more than structural analogy, and none used metaphor or conceptual analogy. In conclusion, this high degree of students’ engagement with formal and superficial attributes eventuates that architectural education addresses the right methods of analogy in design.
