اثربخشي آموزش رفتاردرماني ديالكتيك به شيوه گروهي بر پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور در شهر اصفهان

Effectiveness of dialectical behavioral group therapy on psychological distress in infertile women in Isfahan

هدف از اين پژوهش، بررسي اثربخشي آموزش رفتاردرماني ديالكتيك بر پريشاني روان شناختي زنان نابارور شهر اصفهان بود. جامعه آماري همه زنان نابارور مراجعه كننده به مراكز ناباروري شهر اصفهان بودند. نمونه تحقيق شامل 30 نفر از زنان نابارور كه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفره، آزمايش و كنترل گمارده شدند. پس از اجراي پيش آزمون شامل پرسشنامه پريشاني روان شناختي (كسلر و همكاران، 2003) بر روي هر دو گروه، مداخله شامل هشت جلسه رفتاردرماني ديالكتيك بر روي گروه آزمايش انجام شد و گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. سپس پس آزمون شامل همان پرسشنامه بر روي هر دو گروه انجام گرفت. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس و يومان ويتني مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج تجزيه وتحليل داده ها نشان داد كه آموزش رفتاردرماني ديالكتيك به شيوه گروهي بر كاهش پريشاني روان شناختي زنان ناباور در شهر اصفهان تاثير دارد (01/0>P).

The aim of this study was determine the effectiveness of dialectical behavior therapy on the psychological distress in infertile women in city of Isfahan. The study population included all women referring to Infertility Center of Isfahan. After administering pre-test to both experimental and control groups by Psychological Distress Inventory questionnaire (Kslrv et al., 2003). The experimental group received 8 weekly sessions of dialectical behavioral group therapy and control group did not received any treatment. Then, post-test was administered by the same instrument to both groups. The data were analyzed by Covariance test and Mann-Whitney U test. Results showed that the training of dialectical behavior group therapy is effectiveness on psychological distress ininfertile women in Isfahan (P < /span>< 0.01).