كليدواژه :
زبان عاميانه , فرهنگ عامه , آثار داستاني , جلال آل احمد
چكيده فارسي :
با رواج داستان‌نويسي نوين و تغيير زبان و سبك نوشتار و ورود درونمايه هاي جديد به عرصة ادبيات داستاني، داستان و رمان نيز پذيراي فرهنگ عامه شد. اين مسائل در كنار يكديگر باعث توجه پژوهشگران و نويسندگان به فرهنگ تودة مردم گشت. يكي از اين رويكردها بررسي تأثير فرهنگ بومي و عامه شامل گويش، آداب و رسوم محلي، اصطلاحات و ضرب‌المثل هاي بومي و.... است. ادبيات داستاني امروز به دليل الهام گرفتن از زندگي مردم عادي و پرداختن به مشكلات، دغدغه ها و گرفتاري هاي اين قشر از جامعه، تا حد زيادي تحت تأثير و نفوذ فرهنگ عاميانه قرار گرفته است. جلال آل احمد با به كارگيري اين عناصر گامي در جهت زنده كردن و زدودن غبار از چهرة اين عناصر برداشت. وي با تيزبيني خاص يك نويسنده در برخي از داستان هاي خود و با توجه به شخصيت‌ها و فضاي داستان از عناصر فرهنگ عامه استفاده كرد. داستانهاي مجموعة «نفرين زمين»، «زيارت»، «تابوت»، «نون والقلم»، «سمنوپزان»، «اي لامس سبا»، «مدير مدرسه»، «سنگي بر گوري» و «الگمارك و المكوس» داراي بيشترين بسامد كاربرد عناصر فرهنگ عاميانه (فولكلور) هستند. آل احمد در داستانهاي تمثيلي و واقع‌گرايانة خود به طرح مشكلات و مسائل سياسي و اجتماعي ايران و مردم پرداخت. توجه به اين نوع مسائل موجب شد تا بيشتر شخصيت‌هاي داستانهاي او را مردم عادي تشكيل بدهد. با توجه به مطالب فوق و همچنين گستردگي و اهميت ادبيات داستاني ايران، اين پژوهش بر آن است كه بازتاب فرهنگ عامه را در آثار داستاني جلال آل احمد بررسي و ارزيابي كند.
چكيده لاتين :
With the spread of modern story writing and changes in the language and style of writing, and also by the emergence of new themes in the field of narrative literature, stories and novels hosted folklore (popular culture). As a result researchers and writers became interested in folklore. One of the issues dealt with is the effect of popular culture, including dialects and local customs, idioms and proverbs, on narratives. By inspiring the life of ordinary people and dealing with their concerns and problems, modern fiction has largely gone under the influence of popular culture. Jalal Aleh-Ahmad used these elements and took a long step to bring them back to life. He is a writer with special vigilance who used the elements of popular culture in some of his stories and charactersization. In stories such as Nefrin-e Zamin (The Curse of the Land), Ziyarat (The Pilgrimage), Taboot (The Coffin), Nun Va Al-Galam (Bread and Pen), Samanou-pazan (Making Samanu), Ay Lams-e Saba,(You Impious), Modire Madrese (The Principal), Sangi bar Gouri (A Rock on a Grave) and Algomark and Alma‘ kous, he has frequently used the elements of folklore. In allegorical and realistic stories, Aleh-Ahmed tends to pay attention to social and political problems of Iran and the Iranians. Paying attention to these kind of issues led him to choose most of his characters from ordinary people. Regarding the issues in question and the spread and importance of Persian narrative literature, this study tries to consider and survey the reflection of popular culture in Aleh-Ahamd’s works.
