مطالعه و بررسي عملكرد غشاهاي توسعه يافته بر پايه پلي سولفون در فرايند جداسازي هوا

امروزه به دليل كاربردهاي فراوان اكسيژن و نيتروژن به خصوص در صنايع نفت، گاز و پتروشيمي، فرايند جداسازي هوا بيش از پيش مورد توجه پژوهشگران و صنعتگران قرار گرفته است. استفاده از فناوري غشايي به علت مصرف پايين انرژي، صرفه اقتصادي و ساير مزاياي ديگر نسبت به ساير روش هاي مرسوم نظير تقطير سرمايشي و جذب سطحي از جذابيت بيشتري در جهان برخوردار است. با اين وجود، اين فرايند در صنايع كشورمان همچنان غالباً با روش تقطير سرمايشي كه بسيار انرژي بر و پرهزينه است انجام مي پذيرد. پايداري مكانيكي بالا، مقاومت حرارتي و شيميايي خوب و همچنين عملكرد مناسب جداسازي هوا غشاهاي تهيه شده از پلي سولفون باعث شده است كه اين پليمر طي ساليان اخير به ماده اي پر كاربرد در ساخت انواع غشا به‌ويژه در حوزه جداسازي هوا تبديل شود. مقاله پيش‌رو به بررسي روند طراحي، ساخت و توسعه غشاهاي بر پايه پلي به منظور استفاده در فرايند جداسازي هوا مي-پردازد.

Widespread applications of oxygen and nitrogen gasses especially in oil, gas and petrochemical industries have put air separation process into the center of attention among researchers and artisans more than before. Employment of membrane technology is more attractive than other conventional technologies such as cryogenic distillation or pressure swing adsorptionlargely due to the low energy consumption, economy of scale as well as other advantages. Nevertheless this process likewise does with cryogenic distillation method that is very high cost method in the industries of our country. High mechanical stability, good chemical and thermal strength as well as high air separation performance have led to the widespread application of polysulfone-based membranes for separation and purification of air in recent years. The present article aims to provide an overview on the trends of design, fabrication and development of polysulfone-based membranes for air separation and purification.