سنجش ارتباط خودكارآمدي و سازگاري زنا‌شويي در زنان دچار نشانگان تخمدان پلي‌كيستيك و زنان سالم

مقدمه: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك(PCOS)، يكي از شايع‌ترين اختلال غدد درون‌ريز است كه شيوع آن از 4 تا 25 % زنان در سن باروري گزارش شده‌است. اين سندرم با پيامدهاي متفاوت در زمينه‌هاي متابوليك، باروري و روان‌شناختي همراه است كه بايستگي پژوهش در اين مورد را روشن مي‌كند. هدف: تعيين رابطه خودكارآمدي و سازگاري زناشويي و مقايسه آن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك و زنان سالم. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به صورت علّي_مقايسه‌اي و با مشاركت 129 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك و 125زن سالم، به روش نمونه‌گيري در دسترس و با استفاده از معيار تشخيصي روتردام انجام شد. افراد نمونه به پرسشنامه‌هاي خودكارآمدي شوارتز و جروسلم(10GSE-) و سازگاري زناشويي اسپانير(32DAS-) پاسخ دادند. داده‌ها با نسخه 20 نرم‌افزار SPSS و روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون، آزمون تي و تحليل واريانس چند متغيري واكاوي شد. نتايج: سازگاري زناشويي به طور معني‌دار در زنان PCOS پايين‌تر از زنان سالم بدست آمد(01/0 > p)، اما در متغير خودكارآمدي، تفاوت دو گروه از نظر آماري معني‌دار نبود. همچنين، خودكارآمدي و سازگاري زناشويي در گروه PCOS و سالم رابطه مثبت معني‌دار داشت و خودكارآمدي توان پيش‌‌بيني سازگاري زناشويي را داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به تفاوت سازگاري زناشويي و رابطه آن با خودكارآمدي در زنان مبتلا به PCOS و زنان سالم، به نظر مي‌رسد افزايش آگاهي، غربالگري و فرآيند ارجاع براي بهره‌گيري از خدمات مشاوره‌اي در مبتلايان نياز است.

Introduction: Polycystic ovary syndrome(PCOS) is one of the most common endocrine disorders that whose prevalence has been reported from 4 to 25 percent among women of reproductive age. Objective: PCOS is associated with different metabolic, reproductive and psychological consequences that demands research studies. The aim of this study was to investigate the relationship between self efficacy and marital satisfaction and compare it in women with polycystic ovary syndrome and healthy counterparts. Materials and Methods: This study was done using a causal-comparative method on 129 women with polycystic ovary syndrome and 125 healthy women. Available sampling method was employed using Rotterdam criteria. Women in both subject and control groups responded to the DAS-32 and GSE – 10 questionnaires. Data were then analyzed with SPSS software version 20 using statistical methods including pearson’s coefficient , regression, T-test and multivariate analysis of variance Results: According to the results, marital adjustment was significantly lower in subject group than in healthy group (p < 0.001). The observed difference in self efficacy between subject and healthy groups was not statistically significant, also there was a positive correlation between self efficacy and marital adjustment in PCOS and healthy groups and self efficacy could predict marital adjustment. Conclusion: Considering the marital adjustment and its relationship with PCOS in both groups, it seems essential to increase awareness, screening and referring process in order to take advantage of the advisory services. Conflict of interest: non declared