اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر فشار رواني، احساس تنهايي و قند خون مبتلايان به ديابت‌

مقدمه: درمان‌هاي روانشناختي از درمان‌هايي هستند كه در كنار مداخله دارويي مي‌تواند از آثار بي‌اندازه بيماري ديابت بكاهند.‌ البته كاربست اين روش‌هاي درماني نيازمند پشتوانه‌ي تجربي بسيار نيرومند است. هدف: تعيين اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر فشار رواني، احساس تنهايي و قند خون مبتلايان به ديابت. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي پژوهش دربرگيرنده همه بزرگسالان دچار ديابت نوع 1 و 2 شهرستان رشت بود كه در سه ماهه اول سال 96 به بيمارستان‌ها و مراكز درماني مرتبط مراجعه كرده بودند كه از بين آنها نخست صد نفر به‌صورت در دسترس به پرسشنامه‌هاي پريشاني ادراك شده كوهن و همكاران‌ و نيز احساس تنهايي راسل و همكاران‌(1996) پاسخ دادند و قند خون آنها با آزمايش هموگلوبين گليكوزيله اندازه‌گيري شد. از بين آنها 30 نفر به ‌صورت هدفمند و براي همگون بودن از نظر ديگر ويژگي‌ها انتخاب‌شده و به‌صورت تصادفي در گروه آزمايش و كنترل جاي گزاري شدند. گروه آزمايش مورد مداخله با 8 جلسه درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT)‌ قرار گرفتند‌، سپس، بار ديگر داده‌هاي مربوطه گرد‌آوري شد. داده‌ها براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش با آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره واكاوي شد. نتايج: يافته‌هاي آزمون مانكوا نشان مي‌دهد كه درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد موجب كاهش معني‌دار ميزان فشار رواني و احساس تنهايي در گروه آزمايش پس از كنترل اثر پيش آزمون شده (05/0 p < ) و در مورد قند خون تفاوت معناداري ايجاد نكرده است (05/0p > ). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش بر كارايي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش فشار رواني و احساس تنهايي مبتلايان به ديابت پافشاري مي‌كند.

Introduction: Psychological treatments include those treatments that can reduce the effects of diabetes along with drug interventions. Of course, the use of these therapies requires a lot of empirical support. The purpose of this study was to determine the effectiveness of group therapy based on acceptance and commitment on psychological stress, loneliness and blood glucose in diabetic patients with type 1 and type 2 diabetes in Rasht. Objective: Determination of Effectiveness of Acceptance and Commitment Group Therapy on Psychological Stress, Loneliness and Blood Glucose in Patients with Diabetes Materials and Methods: This applied research is a semi-experimental type with pre-test and post-test design with control group. The study population consisted of all adults with type 1 and type 2 diabetes in Rasht city who were referred to hospitals and related treatment centers in the first quarter of 1396 S.H (2017). First, 100 patients filled perceived anxiety questionnaires of Cohen et al (1983) and loneliness questionnaires of Russell et al. (1996), and their blood glucose were measured by glycosylated hemoglobin test. Of them, 30 were purposefully and homogeneously selected from the other features and randomly placed in the experimental and control groups. The experimental group received 8 training sessions of ACT with 90 minutes duration and then the relevant data were collected again. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance test to investigate the hypotheses. Results: The findings of the MANCOVA test showed that group therapy based on acceptance and commitment improved psychological stress and loneliness of the experimental group and did not reveal a significant difference in blood glucose. Conclusion: The findings of this study emphasize the effectiveness of group therapy based on acceptance and commitment to reduce psychological stress and loneliness in people with diabetes. Conflict of interest: non declared