رابطه سبك‌هاي مقابله با استرس و مهارت‌هاي اجتماعي با پرخاشگري در دانش‌آموزان دختر ناشنوا

سابقه و هدف: ناشنوايي از شايع‌ترين نقص‌هاي حسي در انسان است. دانش‌آموزان با نقص شنوايي مشكلات بيشتري در زمينه هيجاني، تحصيلي و ارتباط با ديگران دارند. هدف پژوهش حاضر تعيين سبك‌هاي مقابله با استرس و مهارت‌هاي اجتماعي با پرخاشگري در دانش‌آموزان دختر ناشنوا بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي (همبستگي) 50 نفر از دانش‌آموزان دختر ناشنواي 12 تا 20 سال مدارس استثنايي شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 95-1394 به شيوه نمونه‌گيري سرشماري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه پرخاشگري باس و پري (BPAQ)، پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي نوجوانان (TISS)، و پرسشنامه مقابله با شرايط پراسترس (CISS-21) بود. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين سبك مقابله مسيله‌مدار و پرخاشگري رابطه وجود ندارد (11/0=P)، اما بين سبك‌هاي مقابله هيجان‌مدار و اجتناب‌مدار با پرخاشگري رابطه معني‌دار وجود دارد (01/0=P). بين مهارت‌هاي اجتماعي با پرخاشگري كل (04/0=P)، پرخاشگري بدني (04/0=P)، پرخاشگري كلامي (02/0=P)، خشم (03/0=P) و خصومت (01/0=P) رابطه منفي معني‌دار وجود دارد. همچنين مهارت‌هاي اجتماعي (02/0=P) و سبك‌ مقابله هيجان‌مدار (01/0=P) و اجتناب‌مدار (03/0=P) توانايي پيش‌بيني پرخاشگري را دارند. نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه‌ي سبك‌هاي مقابله و مهارت‌هاي اجتماعي با پرخاشگري، مي‌توان با آموزش افراد جهت برخورد مناسب با مشكلات و فشارهاي رواني و همچنين استفاده از راهبردهاي مناسب از ميزان آشفتگي‌ها، استرس و در نتيجه پرخاشگري كاست و كمك موثري را در بهبود وضعيت سلامت رواني دانش‌آموزان ناشنوا به عمل آورد. بنابراين لازم است اجراي برنامه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي توسط مربيان در مدارس استثنايي مورد توجه قرار گيرد.