تأثير مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر ميزان اسنادهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان

The Effect of Counseling Approach Based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Amount of Marital Attributions and Marital Satisfaction in Women Admitted to Isfahan Cultural Centers

هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر ميزان اسنادهاي ارتباطي و رضايت زناشويي زنان بود كه روش پژوهش آن شبه تجربي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري، شامل تمامي زنان متاهل مراجعه كننده به فرهنگسراهاي شهر اصفهان در سال 1393 بود. سپس،30 نفر از بانوان متاهل به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به شيوه تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش ده جلسه دوساعته مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) دريافت كردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اسنادهاي زناشويي فينچام و برادبوري (1992) و پرسشنامه رضايت زناشويي اينريچ (1989) بود و داده ها توسط روش آماري تحليل كوواريانس تجزيه وتحليل شدند. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد كه اين مشاوره بر اسناد زناشويي كلي (P<0/01) و ابعاد آن شامل: اسناد باثبات و بي ثبات (P<0/01)، اسناد كلي و جزئي (P<0/01) و اسناد عمدي و غير عمدي و سزاوار سرزنش - گذشت (P<0/01) موثر بوده است اما تاثير معناداري بر ابعاد اسناد دروني و بيروني به خود، اسناد دروني و بيروني به همسر و اسنادهاي خودخواهانه و نوع دوستانه نداشته است. همچنين اين درمان بر رضايت زناشويي و نيز ابعاد آن (رضايت، ارتباطات، حل تعارض، تحريف آرماني) به صورت معنادار اثرگذار بود (P<0/01). به طوركلي نتايج پژوهش نشان داد، مشاوره بر مبناي رويكرد (ACT) بر بهبود اسنادهاي زناشويي و رضايت آن ها موثر است.

The purpose of the current study was to determine the effect of counseling approach based on acceptance and commitment therapy on amount of marital attributions and marital satisfaction in women. This was a quasi-exrimental study with pretest-posttest design and a control group.The population included women admitted to Isfahan cultural centers in 2014 Then, 30 women were selected through available sampling and were randomly placed into two experimental and control groups.Experimental group received counseling based on ACT that involved 10 sessions, lasting 2 hours each. Questionnaire was marital attribution Bradbury & Fincham (1992) and Enrich questionnaire and data were analyzed by covariance test. The results showed that counseling approach based on ACT,on overal marital attribution(P <0/01) and its dimensions suchEvidence of stable and unstable (P <0/01), general and specific attribution (P<0/01) and reprehensible –forgiveness attribution (P<0/01) and the attribution of intentional and unintentional (P<0/01) has been effective but in its internal and external dimensions of attribution, internal and external attribution to the spouseAnd attribution selfish and altruistic is not effective and not cause a significant difference.The counseling approach based on ACT, is significantly affected onmarital satisfactionandits dimensions (satisfaction, communication, conflict resolution, distortionideal) (P<0/01). Therefore, the study concluded that counseling aproach based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT) can improve marital attribution and marital satisfaction.