ارزشيابي ميزان كارايي نسبي برنامه مسكن مهر (شهرهاي منتخب استان تهران)

Evaluating the Relative Efficiency of Mehr housing plan in Selected cities of Tehran Province

مسكن به عنوان يك مقوله پيچيده و كالايي چند وجهي و چند ارزشي، از اهميت نسبي پايدار در جامعه برخوردار است. اين مطالعه، ارزشيابي كارايي نسبي هشت پروژه - شهر منتخب برنامه مسكن مهرِ شهرهاي كمتر از 500 هزار نفر جمعيت در استان تهران را هدف مطالعه قرار داده است. روش تحقيق مطالعه؛ كمي، شيوه بيان آن توصيفي و تحليلي و ابزار پژوهش؛ تكنيك تحليل پوششي داده ها بوده است. مدل مطالعه؛ BCC ورودي محور به شرط بازدهي متغير به مقياس، ورودي هاي مدل؛ منابع فيزيكي و منابع مالي و خروجي مدل؛ سطح زيربنا بوده است. ميانگين كارايي فني محاسبه شده توسط نرم افزار MaxDEA در اين هشت شهر معادل 0/92 به دست آمده است. در اين ميان، پروژه - شهر خودمالكي ملارد، كمترين ميزان كارايي را معادل 6/0 به خود اختصاص داده است. يافته هاي اين پژوهش؛ نشانگر امكان وجود صرفه جويي 8 هكتاري «زمين» به عنوان مهمترين نهاده توليد در مسكن و، نيز، صرفه جويي مبلغي بالغ بر 457 ميليارد ريالي «تسهيلات بانكي» اين برنامه ملي در شهرهاي منتخب استان تهران است. همچنين، استفاده از شاخص هاي كيفي جديد و رويكردهاي بين رشته اي در نظام ارزشيابي هاي پروژه هاي مسكن عمومي در اين زمينه توصيه مي شود.

Generally، housing as a complex entity، multi-layer and multi-value goods، have a relative sustainable notability in society. Housing supply in public projects framework is an acceptable strategy. The Mehr housing project in Iran matches with this approach and has planned especially for supplying affordable housing for low-income groups. This research has been targeted evaluation on eight cities-projects of the Mehr housing plan in Tehran province Urban Areas that have fewer than 500،000 populations. Our method is quantitative; statement of research is descriptive and analytical by using the technique of data envelopment analysis. Model of the study is BCC- input oriented with variable returns to scale. Input variables of the model are land as a physical resource، financial resource and the only output of the model is housing Floor Area. Among the four groups of Mehr housing plan، self-ownership projects are selected as sample data of the study. Running of the final model is done by MaxDEA software. According to the results، average of technical efficiency (TE) index in mentioned cities is 0.92. Meanwhile، Malard self-ownership housing projects have the lowest (TE) score، equal to 0.6. Results indicated that possibility of economic saving in self-ownership public housing plans. This saving can be 8 hectares of land as a main input of housing production and amount over 457 billion Riyal of banking housing loan، which allocated to this national plan of housing affordability for low-income groups in Tehran Province. Moreover، it is recommended for using of interdisciplinary approaches and new qualitative indexes in the evaluation system of public housing projects