اثر فرهنگ سازماني در مسئوليت اجتماعي و تعهد سازماني كاركنان ادارات ورزش و جوانان: نقش ميانجي‌گر اخلاق حرفه‌اي

Effect of organizational culture on social responsibility and organizational commitment in staff of sport and youth departments: the mediator role of professional ethics

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی‌گر اخلاق حرفه‌ای در تأثیر فرهنگ سازمانی در مسئولیت اجتماعی و تعهد سازمانی كاركنان بود. جامعۀ آماری شامل كلیۀ كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان بود كه تعداد نمونۀ آماری براساس جدول كرجسی و مورگان، 201 نفر مشخص و نمونه‌گیری از طریق روش تصادفی طبقه‌ای متناسب با پراكنش جغرافیای محل خدمت انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات پیرامون متغیر فرهنگ سازمانی از پرسش‌نامۀ دنیسون (2000)، متغیر مسئولیت اجتماعی از پرسش‌نامۀ حیدرزاده و رهپیما (2013)، متغیر تعهد سازمانی از پرسش‌نامۀ آلن و میر (1990) و متغیر اخلاق حرفه‌ای از پرسش‌نامۀ كادزویر (2004) استفاده شد. روایی محتوا و صوری آن‌ها براساس نظرهای استادان و پایایی آن‌ها براساس آلفای كرونباخ تأیید شد. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار لیزرل استفاده شد كه نتایج نشان داد فرهنگ سازمانی به طور غیرمستقیم با توجه به متغیر میانجی اخلاق حرفه‌ای با ضریب 36/0 روی تعهد سازمان و با ضریب 37/0 روی مسئولیت اجتماعی اثر مثبت و معنی‌دار دارد كه بدین‌ترتیب نقش میانجی متغیر اخلاق حرفه‌ای و متعاقباً مدل مفهومی پژوهش تأیید شد.

The purpose of present study was to investigate the mediator role of professional ethics in organizational culture effects on staff social responsibility and organizational commitment. Subjects were all staff of sport and youth departments of Esfahan province. The number of statistical sample was determined by Krejcie and Morgan table to be 201. Sampling was done by classified random method according to geographical distribution of service location. For data collection about organizational culture variable, Denison questionnaire (2000), about social responsibility variable, Heidarzadeh and Rahpeima questionnaire (2013), about organizational commitment variable, Allen and Meyer questionnaire (1990), and about professional ethics variable, Kadvezier questionnaire (2004) were used. Their face and content validity was confirmed based on professors’ comments and their reliability was confirmed by Cronbach’s alpha. For data analysis, structural equation modeling by Lisrel software was used. Results showed that organizational culture has a positive and significant effect on organizational commitment, by coefficient of 0.36, indirectly according to professional ethics mediator variable and on social responsibility by coefficient of 0.37. Thus, the mediator role of professional ethics variable and research conceptual model was confirmed.