تبيين جامعه‌شناختي حفاظت از محيط زيست در مناطق روستايي

A Sociological Explanation of Environmental Protection in Rural Areas

هدف اصلي اين تحقيق، سنجش رفتار محيط زيستي و شناخت تأثير سرمايه اجتماعي بر رفتارهاي محيط زيستي است. روش تحقيق، در اين پژوهش از نوع پيمايشي است و نمونه آماري شامل 467 نفر از افراد ساكن در مناطق روستايي استان مازندران بوده كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. ابزار اصلي جمع آوري اطلاعات اين تحقيق پرسشنامه بوده است. نتايج تحقيق حاضر، نشان مي دهد كه بين سرمايه اجتماعي و رفتارهاي محيط زيستي رابطه مثبت و مستقيمي وجود دارد و با افزايش سرمايه اجتماعي، رفتارهاي مسئولانه محيط زيستي نيز افزايش مي يابد. نتايج حاصل از رگرسيون چندمتغيره به روش گام به گام، نشان داده است كه سرمايه اجتماعي به عنوان اولين متغيري كه وارد مدل شده است، بيشترين همبستگي را با رفتارهاي زيست محيطي دارد و نگرش زيست محيطي به منزله آخرين متغيري كه وارد مدل شده است، كمترين همبستگي را با رفتارهاي زيست محيطي دارد. همچنين، متغير سرمايه اجتماعي به نسبت ديگر متغيرها پيش بيني كننده قوي‌تري است.

The main purpose of this study is to assess the environmental behavior and to recognize the effect of social capital on environmental behavior. The research method is survey and the statistical population includes 467 people settling in the rural areas of Mazandaran province which were selected using cluster sampling method. The main tool for collecting data in this research is questionnaire.The results indicate that there is a positive and direct relationship between social capital and environmental behavior and environmentally responsible behaviors increase with the increase in social capital. In addition, through stepwise multiple regression analysis it confirms that social capital- as a first variable which is entered the model- has a highest correlation with the environmental behavior and the environmental attitudes- as a last variable which is entered the model- has a lowest correlation with the environmental behavior. Moreover, social capital is the most powerful predictor than other variables.