فلسفه انتظار فرج با تاكيد بر افضل اعمال بودن آن

Philosophy of Awaiting for Imam, the Deliverer as the Most Virtuous Act

يكي از آموزه‌هاي مهم اديان، به‌ويژه دين اسلام، مسئلۀ منجي و انتظار فرج آن مي‌باشد. اين مسئله در تفكر شيعي «أفضل الاعمال» نام گرفته است. سرّ اين نامگذاري اين است كه بدانيم اين انتظار صرفاً لقلقۀ زباني نيست و در بستري خاص تحقق مي‌يابد، كه مطابق روايات، اوج اعتقادات و اعمال صالح است، با اين بيان: به لحاظ اعتقادي كساني مي‌توانند منتظر فرج باشند كه به لحاظ ادراكي از همۀ مردم زمان‌هاي قبل بالاتر باشند، به گونه‌اي كه با وجود اينكه پيامبراكرم(ص) را نديده‌اند، «أعظم الناس يقيناً» لقب گرفته‌اند، و در اعمال صالح نيز از هيچ‌چيز فروگذار نكرده‌اند. در چنين بستري است كه منتظر حقيقي پيدا مي‌شود و انتظار فرج رخ مي‌دهد. لذا، مي‌توان انتظار فرج و سرّ اينكه افضل اعمال است را عصارۀ همۀ اعتقادات و اعمال دانست.در اين مقاله، سعي مي‌شود مسئلۀ انتظار فرج و فلسفۀ آن تبيين گردد. در اين ارتباط، ابتدا، ويژگي‌هاي منتظران و، سپس، آثار و بركاتي كه براي منتظران در آيات و روايات آمده بيان مي‌شود. آنگاه، در پرتو آنچه كه در ارتباط با وظايف منتظران و ويژگي‌هاي آنان در روايات آمده، پاسخ اينكه چرا انتظار فرج افضل اعمال است مشخص خواهد شد

One of the prominent doctrines of religions in general and Islam in particular is issue of the Savior and waiting for him. Awaiting for Imam the Savior is regarded in Shiite sources as the most virtuous act. The mystery of its importance is the fact that it is not a verbal utterance but is realized in a peculiar setting، which is in Shiite traditions identified as the pinnacle of beliefs and good deeds. Those who are in highest degree of certainty and the most virtuous in their conduct dare nothing in performing good deeds and can be truly waiting for Imam of Age. The present article is to explain the philosophy of awaiting by describing traits of truly awaiting believers and their achievements and blessings stated in hadiths. In light of determining obligations and characteristics of awaiting believers one can properly respond the issue in question