نقش ذهن آگاهي، تنظيم هيجاني، تحمل پريشاني و ارتباط موثر با ديگران در پيش بيني نشانه هاي وسواس جبري

The Role of Mindfulness, Emotion Regulation, Distress Tolerance and Interpersonal Effectiveness in Predicting Obsessive-Compulsive Symptoms

اهداف: هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش پيش‌بيني‌كننده ذهن‌آگاهي، تنظيم هيجاني، تحمل پريشاني و ارتباط مؤثر با ديگران (از طريق كنترل اثر متغيرهاي جمعيت‌شناختي، افسردگي و اضطراب)، به‌طور اختصاصي براي انواع نشانه‌هاي وسواسي‌جبري بود. مواد و روش ها: اين پژوهش با استفاده از روش همبستگي انجام شد. 240 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبي در اين پژوهش شركت كردند. داده‌ها از طريق پرسش‌نامه‌هاي پنج‌وجهي ذهن‌آگاهي (FFMQ)، تحمل پريشاني (DTS)، دشواري‌هاي تنظيم هيجان (DERS)، هوش هيجاني بار- ان (BEQI)، اضطراب، افسردگي و استرس (DASS-21)، وسواسي‌جبري (OCI-R) و اطلاعات جمعيت‌شناختي گردآوري شدند. داده‌ها با روش‌هاي همبستگي و رگرسيون سلسله مراتبي و با استفاده از نسخه 19 نرم‌افزار SPSS تحليل شدند. يافته ها: بيشترين ضرايب همبستگي بين وسواس فكري با نمره كل ذهن‌آگاهي (r=-0/47)، نمره كل تنظيم هيجان (r=0/56)، نمره كل خرده‌مقياس جذب از مؤلفه تحمل پريشاني (r=-0/38)، نمره كل ارتباط مؤثر با ديگران (r=-0/43)، نمره كل افسردگي (r=0/49) و نمره كل نشانه‌هاي وسواسي‌جبري با اضطراب (r=0/50) بود. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي كنترل و پيش‌بين پژوهش توانستند 43درصد از واريانس نمره كل نشانه‌هاي وسواسي جبري، 27درصد از واريانس وسواس شست‌وشو، 49درصد از واريانس وسواس فكري، 22درصد از واريانس وسواس انباشت، 8درصد از واريانس وسواس نظم‌ و ترتيب، 32درصد از واريانس وسواس وارسي و 45درصد از واريانس وسواس خنثي‌سازي را تبيين كنند. نتيجه گيري :متغيرهاي پيش‌بين و كنترل، در پيش‌بيني نمره كل نشانه‌هاي وسواسي جبري و انواع وسواس نقش داشتند. اگرچه در انواع وسواس، متغيرهاي متفاوتي نقش داشتند كه حاكي از آسيب‌شناسي متفاوت در انواع وسواس است. بيشترين ارتباط همبستگي و درصد واريانس تبيين‌شده توسط اين متغيرها، در مورد وسواس فكري بود. همچنين نتايج اين پژوهش نقش قابل توجه اضطراب و افسردگي را در پيش‌بيني انواع وسواس نشان داد، به‌طوري‌كه درصد وزني آن‌ها در مدل‌هاي رگرسيون انواع وسواس، از متغيرهاي پيش‌بين بالاتر بود كه ضرورت توجه به اين متغيرها در پژوهش و درمان اختلال و نشانه‌هاي وسواس را برجسته مي‌كند.

Objectives The aim of present study was to investigate the predictive role of Mindfulness, Emotion regulation, Distress tolerance, Interpersonal effectiveness (by controlling the effects of demographic variables, depression and anxiety). Methods The study design was correlational. A total of 240 students of Tehran University of Medical Sciences were selected using stratified proportional sampling method. Data were collected using five facet mindfulness questionnaire (FFMQ), Distress Intolerance scale(DTS), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Bar-On Emotional Quotient Inventory (BEQI), Depression, Anxiety and Stress Scale -21 (DASS -21), Obsessive- Compulsive Inventory – Revised (OCI-R) and demographic data questionnaire. The gathered data was analyzed using Pearson correlation and hierarchical regression Results The highest correlation relationships was between obsession sub-type with total score of mindfulness (r=-0.47), total score of emotion regulation (r=0.56), absorption sub-scale of distress tolerance (r=-0.38), total score of interpersonal effectiveness (r=-0.43), total score of depression (r=0.49), and total score of obsessive-compulsive symptoms with anxiety (r=0.5). The results of regression analysis indicated that control and predictive variables account for 43% of obsessivecompulsive symptoms variance, 27% of washing variance, 49% of obsessing variance, 22% of hoarding variance, 8% of ordering variance, 32% of checking variance, and 45% of neutralizing variance. So that their weight percentages in models of all OCDs were higher than the predictor variables. This highlights the necessity of considering these variables in research and treatment of the symptoms of obsessive-compulsive disorder. Theoretical and clinical implications of the results have been discussed in detail. Conclusions Control and predictive variables play a role in the prediction of the total score of obsessive-compulsive symptoms and all sub-types. However, different variables involved in subtypes may be considered as distinctive pathology among sub-types. The highest correlation relationship and accounted variance through study variables were in the case of obsessing. The results also indicate the noticeable role of depression and anxiety in the prediction of all sub-types.