فرصتها و محدوديت هاي صنعت گردشگري در ايران

بر اساس گزارش يونسكو در سال 2007، ايران جز پنج كشور برتر از نظر ميراث فرهنگي و جز ده كشور اول در زمينه پتانسيل جذب گردشگر بين‌المللي در جهان مي‌باشد. مساله اصلي اين مي‌باشد كه چرا با توجه به پتانسيل بالايي ايران در زمينه جذب گردشگر، در اين امر، به موفقيتي دست نيافته است. بررسي پيشينه­ مطالعات دراين زمينه نشان مي‌دهد كه صنعت گردشگري در ايران داراي فرصت‌ها و محدوديت‌هايي مي­باشد. به همين منظور در اين مقاله با استفاده از روش فرا تحليل به بررسي فرصت‌ها و محدوديت‌هاي صنعت گردشگري در ايران پرداخته شد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه قدمت و تمدن ايراني، اكوتوريسم مناسب و منحصر به فرد، وجود فرقه‌ها و مذاهب مختلف و هزينه‌هاي كم گردشگري در ايران از مهم ­ترين فرصت‌ها و پتانسيل‌هاي گردشگري در اين كشور مي‌باشد. هم­ چنين، وجود محدوديت‌هاي سياسي و برنامه‌ريزي، اتكاي بيش از حد به درآمدهاي نفتي، محدوديت‌هاي زيربنايي و متمركز شدن صنايع و خدمات در چند شهر بزرگ، محدوديت‌هاي فرهنگي و مذهبي، محدوديت‌هاي مرتبط با تبليغات و رسانه و محدوديت در زمينه آموزش از جمله مهم ­ترين چالش‌ها و محدوديت‌هاي صنعت گردشگري در ايران مي‌باشد.