بررسي اثر نانوتكنولوژي بر محيط زيست

زمينه و هدف: فن آوري نانو طي سال هاي اخير، ابعاد مختلف زندگي انسان را متاثر نموده است. اين فناوري داراي آثار گسترده اي بر اقتصاد، توليد و محيط زيست است. تاثيرات نانو تكنولوژي بر محيط زيست مي تواند داراي ابعاد مختلفي باشد. تكنولوژي نانو مي تواند هم اثر مثبت و هم اثر منفي بر محيط زيست داشته باشد. در واقع به كارگيري تكنولوژي نانو موجب كاهش مصرف انرژي، كاهش انتشار و توليد زايدات ومصرف مواد خام ودر نتيجه كاهش خسارت به محيط زيست مي شود. با اين وجود، ذرات نانو ممكن است سرعت جهش باكتري ها را افزايش دهند و تهديدي بالقوه براي محيط زيست و سلامت انسان باشند. اين تحقيق با هدف بررسي اثر نانو تكنولوژي بر محيط زيست مخصوصا آلاينده دي اكسيد كربن انجام يافته است. روش بررسي : در مطالعه حاضر با استفاده از روش داده هاي تلفيقي و مدل اثرات ثابت، به بررسي اثر نانوتكنولوژي بر محيط زيست به تفكيك در دو گروه از كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه (از جمله ايران) براي دوره زماني 2010- 1997 پرداخته شده است. يافته ها: نتايج حكايت از آن دارد كه هم زمان با افزايش شدت آلودگي ناشي از فعاليت هاي اقتصادي،صنعتي شدن و رشد جمعيت، فن آوري نانو توانسته در كشورهاي توسعه يافته به بهبود كيفيت محيط زيست كمك كند. اما در كشورهاي در حال توسعه نانو تكنولوژي تاثيري معني داربر كيفيت محيط زيست نداشته است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به تاثير مثبت و معني دار نانو تكنولوژي بر كاهش آلاينده ها در كشورهاي توسعه يافته مي توان نتيجه گرفت چنان چه در كشورهاي در حال توسعه نيز به فناوري نانو اهميت داده شود مي تواند در كاهش آلودگي هوا موثر باشند.