بررسي ميزان آگاهي، نگرش و رفتار دانشجويان كشاورزي درباره توسعه پايدار

زمينه و هدف: هدف اين پژوهش بررسي ميزان آگاهي، نگرش و رفتار دانشجويان كشاورزي دانشگاه اراك درباره توسعه پايدار بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع پيمايشي بوده و جامعه ي آماري آن را دانشجويان دانشكده كشاورزي دانشگاه اراك در سال تحصيلي 94-1393 تشكيل دادند كه از بين آنان نمونه اي به حجم 101 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و اطلاعات مورد نياز با پرسش نامه گردآوري شد. روايي پرسش نامه به وسيله متخصصان و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ (براي متغيرهاي رفتار محيط زيستي، آگاهي محيط زيستي و نگرش محيط زيستي به ترتيب 78/0، 71/0 و 79/0) تاييد شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد ميزان آگاهي 2/77 درصد از دانشجويان درباره توسعه پايدار در حد بالا، 8/20 درصد متوسط و 2 درصد پايين و نگرش 7/33 درصد از دانشجويان درباره توسعه پايدار قوي، 6/36 درصد متوسط و 7/29 درصد ضعيف بود. نتيجه ي تحليل همبستگي نشان داد بين آگاهي و نگرش، بين آگاهي و رفتار و بين نگرش و رفتار دانشجويان و نيز بين معدل دانشجويان با نگرش و رفتار آنان در زمينه توسعه پايدار رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي نگرش و جنسيت 57 درصد از تغييرات رفتار دانشجويان در زمينه توسعه پايدار را تبيين كردند. نتيجه گيري: آموزش محيط زيستي و تغيير نگرش دانشجويان در زمينه محيط زيست پيش نياز دست يابي به توسعه پايدار مي باشند.

Context and Purpose: The aim of this research was to investigate agricultural students' awareness, attitude and behavior toward sustainable development at Arak University. Methodology: Survey method was applied in this research. The statistical population of this study was agricultural students at Arak University from which 101 students were selected using simple randomized sampling. A questionnaire was developed to gather data. Validity and reliability of the research instrument were confirmed based on the evaluation of experts and Cronbach’s Alpha coefficient (environmental behavior=0.78, environmental awareness=0.71 and attitude toward environment=0.79) respectively. Findings: The findings indicated that 77.2% of the students had a high level, 20.8% had a medium level and 2% had a low level of awareness toward sustainable development. Furthermore, 33.7% of the students had a strong, 36.6% had a moderate, and 29.7% had a weak attitude toward sustainable development. The results of correlation analysis revealed that there was a significantly positive relationship between these sets: awareness and attitude, awareness and behavior, and attitude and behavior toward sustainable development. The relationship between students' attitudes and behavior toward sustainable development with G.P.A. were also significant. Stepwise regression analysis indicated that attitude and gender predict 57% of variation in the agricultural students' behavior toward sustainable development. Conclusion: environmental education and changing students' attitude toward environment are prerequisites for achieving sustainable development.