بررسي سير تاريخي واژگان معرب در قرآن و نقش آن در تفسير

A Historical Study of Arabicized Words in the Quran with Regard to Its Effect in Commentary

انديشه برتر دانستن زبان عربي، باعث توجه زبان‌شناسان، قرآن‌پژوهان و مفسران به كاربرد واژه‌هاي غيرعربي در قرآن و طرح مباحث مناقشه‌اي و چالش برانگيز شده است. هر يك از مخالفان و موافقانِ وجود واژه‌هاي معرب در قرآن، دلايلي را براي اثبات مدعاي خود مطرح نموده‌اند؛ اين مقاله بر آن است تا با توجه به اين كه از يك‌سو آياتي از قرآن به عربي بودن آن تأكيد دارد و از سوي ديگر وجود واژه‌هاي غيرعربي نيز قابل انكار نيست، درباره وجود واژه‌هاي غيرعربي در قرآن، ميزان منافات داشتن اين واژه‌ها با عربي بودن قرآن، چگونگي ورود اين واژه‌ها به قرآن و شبهات پيراموني آن، پاسخي در قالب نقد ارائه نمايد و ثابت كند هر دو ديدگاه در عين حال كه دلايل محكمي ارائه كرده‌اند اما به اين شكل قابل جمع است كه واژگان معرب پيش از كاربرد در قرآن، وارد ادبيات عرب شده و پس از تغييرات ساختاري و استعمال در اشعار و مكالمات گفتاري و نوشتاري، وارد قرآن گرديده است، از اين رو نه تنها نقص به‌شمار نيامده و انحطاط زبان عربي را به‌دنبال ندارد، بلكه ياري‌رسان اعجاز قرآن از جهت فصاحت و بلاغت است.

The idea for superiority of Arabic language has attracted attention of linguists, Quranic scholars and commentators to the usage of foreign words in the Quran; the fact has led to critiques against the idea. Each part of the quarrel has presented some proofs for its own claim. The paper has intended to harmonize the verses referring to Arabic state of Quranic language with the claim for the existence of foreign words in it. As is understood by the paper, foreign words used in the holy Quran had been entered in Arabic language and taken the form of Arabic words in poem, conversation and writing before revealing the Quran. Therefore, their being used in the Quran may not be counted a failure; rather it may be regarded as a miracle for the Quran`s eloquence.