روش شناسي ادراكات اعتباري

Methodology of Conventional Perceptions

ادراكات حقيقي محصول انعكاس جهان خارج در افق ذهن‌اند؛ درحالي‌كه ادراكات اعتباري محصول تطبيق مفهوم بر مصداق غيرحقيقي خودند؛ به‌همين‌دليل، ادراك دانستن اعتباريات ازاساس همراه با نوعي تسامح است. ادراكات اعتباري هيچ‌گونه رابطۀ نفس‌الامري ندارند. روابط ادراكات اعتباري يا ميان ادراكات اعتباري و ادراكات حقيقي، تابع جعل و قرارداد است؛ ازاين‌رو مراحل فكر در به‌دست آوردن ادراك اعتباري با مراحل فكر در به‌دست آوردن ادراك حقيقي و روش استنتاج در ادراكات اعتباري با روش استنتاج در ادراكات حقيقي متفاوت است. هيچ‌گاه نمي‌توان ادراك اعتباري را توليدشدۀ ادراك حقيقي يا ادراك اعتباري ديگر دانست. اگرچه در برخي اشكال استدلالي، ادراكات اعتباري با يكديگر رابطۀ استنتاجي دارند، اين رابطه غير از رابطه توليدي ادراكات است. جنس استدلال در استدلال‌هاي اعتباري جدلي است. اين جدلي بودن منحصر به ماده استدلال نيست، بلكه صورت استدلال نيز جدلي است. همين مسئله باعث مي‌شود در استدلال‌هاي اعتباري بتوان از استدلال‌هايي نتيجه گرفت كه عقيم‌اند؛ چون صورت استدلال همچون ماده استدلال در اعتباريات، اعتباري و تابع اعتبار معتبران است.

Real perceptions are reflections of the external world, while conventional perceptions are the product of adapting a concept to its unreal example. For this reason, considering the conventional as a perception is fundamentally accompanied by a kind of tolerance. Conventional perceptions do not have any kind of noumenal relations. The relations between conventional perceptions, or conventional perceptions and real perceptions, are subordinate to their forgery and convention. Hence, the stages of thought for obtaining conventional perceptions are different from the stages of thought for obtaining real perceptions and the method of deduction in conventional perceptions from the method of deduction in real perceptions. One can never consider a conventional perception to be the product of a real perception or other conventional perceptions. Although, in some forms of argumentation, conventional perceptions have deductive relations with each other, these relations are different from the productive relations of perceptions. The conventional argumentation is polemic. This polemic nature is not just in the matter of argumentation, but the form of argumentation is also polemic. This makes it possible to derive conclusions from conventional arguments that are primarily sterile, since the form of argumentation, like the matter of argumentation, is conventional and subordinate to the convention of convention-makers.