اثر تنش خشكي بر رشد و فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان نهال هاي ميكوريزي پسته جنگلي (Pistacia vera L.)

تنش خشكي سبب محدود كردن رشد و توليد گياهان مي شوند. تغيير جهاني اقليم موجب تشديد و توسعه تنش خشكي در سطح جهان شده است. همزيستي ميكوريزي مي تواند مقاومت گياهان به تنش خشكي را بهبود دهد. در اين پژوهش، تنش خشكي در نهال هاي پسته جنگلي تلقيح شده با قارچ ميكوريزي Funneliformis mosseae، از طريق قطع آبياري اعمال شد. تاثير اين تنش بر رشد و فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان بررسي شد. تاثير قارچ ميكوريزي بر مشخصه هاي رويشي نهال ها (طول ساقه، قطر ساقه، طول شاخهو شاخص سطح برگ) در سطح 1 درصد و اثر تنش خشكي در سطح 5 درصد معني دار بود. هرچند كه از نظر ميانگين قطر ريشه و تعداد انشعاب ساقه تفاوت معني داري مشاهد نشد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه همزيستي با قارچ ميكوريزي سبب كاهش تراكم كلروفيل a و b و كلروفيل كل در نهال هاي پسته جنگلي نسبت به نهال هاي بدون ميكوريز شد، تنش خشكي به افزايش محتواي كلروفيل (a، b و كل) نهال هاي ميكوريزي و كاهش آن در نهال هاي بدون ميكوريز منجر شد. درصد كلونيزاسيون قارچ در طي تنش خشكي كاهش يافت. فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان (سوپراكسيد ديسموتاز، كاتالاز و پراكسيداز) در نهال هاي ميكوريزي كمتر از نهال هاي بدون ميكوريز بود. تنش خشكي به افزايش فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان در نهال هاي بدون ميكوريز منجر شده بود، اما اين افزايش فعاليت در نهال هاي ميكوريزي زماني اتفاق افتاده بود كه ارتباط قارچ با گياه به حداقل خود رسيده بود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه كميت رويش نهال هاي ميكوريزي پسته جنگلي به طور معني داري بيشتر از نهال هاي غيرميكوريزي است. يافته ها حاكي از آن است كه نهال هاي ميكوريزي در مقايسه با نهال هاي بدون ميكوريز عملكرد بهتري داشتند و مي توانند در احياي رويشگاه هاي خشك و مخروبه پسته جنگلي اثر چشمگيري داشته باشد.

Abiotic environmental stress is an important factor in the limitation of plant growth and production. At the same time, environmental stresses such as drought and salinity become more widespread globally. One of the resistance mechanisms against the stress is symbiosis with soil microorganisms, including arbuscular mycorrhizal. In order to evaluate the effect of water stress on the growth and antioxidant enzymes activities of Pistachio mycorrhiza seedlings (Pistacia vera L.) inoculated seedlings with mycorrhizal fungi with Funneliformis mosseae produced. In this study the vases irrigated for two years to complete establishment seedling for (three time in weeks), then drought stress was imposed in during nine days. After measuring growth factors, the effect of the fungus growth factors such as stem length stem diameter, branch length, branch diameter and leaf area index was statistically significant different in mycorrhizal seedlings ( P < 0.01). However, in diameter of branches and ramifications phenomenon any significant difference was not observed. The results showed that mycorrhizal fungi symbiosis resulted to reduce the amount of chlorophyll a and b and total chlorophyll in seedlings during drought stress in compare with reference. The CAT, POD activity and total protein were higher in mycorrhiza seedling than non-mycorrhiza seedling in drought condition, but it was no significant effect in SOD activity. The antioxidan activities have significant impacts on stress tolerance and reducing the damage. It seems that, when plants are close to permanent wilting point, the majority of biochemical systems of plants is affected and reaches to lowest point such as enzyme activity. Drought stress is caused to creation of simulated natural conditions and the actual performance of mycorrhizal fungi on seedlings determined. According to these results, we can say the arbuscular mycorrhizal fungi had useful effect and mycorrhizal seedlings can be used for improving and restoring the degraded areas of Pistachio.