شيعه هراسي به مثابه قلمروسازي گفتماني محور «غربي- عربي» در بحران هاي ژئوپليتيكي خاورميانه(مطالعه موردي: بحران سوريه)

درحالي كه قلمروسازي، كوشش جمعي يا فردي انسان براي اعمال نظارت انحصاري بر بخش مشخصي از فضاي فيزيكياست؛ قلمرو سازي گفتماني اشاره به ساخت گفتمان هاي مسلط توسط افراد يا گروها فراتر از فضاي فيزيكياست. در واقع هدف از ساخت چنين گفتمان هايي، كنترل فضا بدون اعمال قدرت سخت است. تحولات به وقوع پيوسته در خاورميانه طي دو دهه اخير موجبات قدرت يابي شيعيان در قالبهاي مختلف فردي و حزبي شده است و جايگاه شيعيان را در خاورميانه بيش از اين مستحكم و تثبيت ساخته است.اين امر منافع محور «غربي-عربي» در اين منطقه را به شدتمتاثر و با چالش مواجه كرده است. از آنجايي كه توسل به جنگ سخت داراي آثار و پيامدهاي سنگيني است؛ تصميم به توليد گفتمان هايي نظيرشيعه هراسي، از طرف محور نام برده،كه در واقع قرائتي از جنگ نرم و اعمال قدرت نرم است- منطقي تر و عاقلانه تر به نظر مي رسد. اجمالاًهدف اين مقاله تبين رويكرد گفتمان ضد شيعي محور «غربي-عربي» در خاورميانه به طور عام و به طور خاص توضيح چرايي، دلايل وادامه اين گفتمان در قالب مخالفت با محور مقاومت دربحران سوريه است.