تاثير رويكرد پاسيفيك محور ايالات متحده بر امنيت جنوب غرب آسيا (با تاكيد بر امنيت ملي ج.ا.ايران)

جنوب غرب آسيا متشكل از كشورهايي است كه تنوع هويتي سازه هاي سياسي-فضايي منطقه و كشمكش هاي سياسي برخاسته از منافع و رويكردهاي متعارض كشورهاي حاضر دست كم طي چند دهه اخير نقش موثري در شكنندگي امنيت منطقه اي داشته است و اين در حالي است كه ثبات خاورميانه، امنيت و كنترل انرژي منطقه ژئوپليتيك خليج فارس و كنترل رقبا در جنوب غرب آسيا همواره در كانون توجه سياست خارجي ايالات متحده آمريكا قرار داشته است. داده هاي موجود گوياي آن است رشد توسعه اقتصادي كشور چين اين كشور را به جايگاه هماورد ژئواكونوميك ايالات متحده بالا كشيده است از اين رو، مهار اين رقيب در كانون ژئواستراتژي ايالات متحده قرار دارد. يافته هاي موجود گوياي آن است كه متاثر از مباحث ژئواكونوميك، سياست خارجي آمريكاجهت گيري پاسيفيك محوري به ويژه در ارتباط با چين يافته است. از اين رو تنظيم مناسبات پاسيفيك محور اين كشور نيازمند كاهش حضور نظامي در خاورميانه است. مقاله حاضر براين فرض استوا راست كه رويكرد پاسيفيك محور ايالات متحده اين كشور را واداشته كه كشورهاي جنوب غرب آسيا نقش بيشتري در تامين امنيت منطقه اي بيايند. داده هاي مورد نياز اين پژوهش به روش كتابخانه اي گردآوري شده است و روش شناسي حاكم بر تحقيق نيز ماهيت توصيفي-تحليلي دارد. نتيجه پژوهش نشان داد كه طي دو سال اخير رويكرد پاسيفيك محور آمريكا با توجه به گسترش فزايند تروريسم و وزن ژئوپليتيك ج.ا. ايران و نقشي كه در ثبات منطقه دارد زمينه تحول مناسبات اين كشور با ايران را در پي داشته است كه گفتگوهاي هسته اي و رخدادهاي مرتبط با آن در اين حوزه قابليت تامل دارد.