امكان جايگزيني درآمدهاي مالياتي با درآمدهاي نفتي (مطالعه موردي ايران)

كاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي از اهداف سند چشم انداز و برنامههاي توسعهي چهارم و پنجم است و براي كاهش اين وابستگي درآمدهاي مالياتي به عنوان بهترين جايگزين قابل تعريف است . مطالعهي حاضر با در نظر گرفتن داده هاي ايران در دوره ي 1394 - 1357 به بررسي روابط بين ميزان سهم درآمدهاي مالياتي و سهم ساير درآمدهاي دولت (شامل درآمدهاي نفتي) مي پردازد. بدين منظور از برآورد يك سيستم معادلات همزمان به روش خود رگرسيون برداري (روش VAR) استفاده شده و در نهايت تاثير خالص اعمال شوك تركيبي يك واحد افزايش درآمد مالياتي همراه با يك واحد كاهش درآمد نفتي، بر روي درآمدهاي مالياتي، درآمدهاي نفتي، كسري بودجه و شاخص قيمت ها مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاكي از بر طرف شدن آثار بي ثباتي اوليه متاثر از چنين شوكي در الگو طي هشت الي ده دوره مي باشد. بنابراين، ميتوان اظهار داشت كه امكان جايگزيني درآمدهاي مالياتي با درآمدهاي نفتي، بدون تاثير نامطلوب بر شرايط بلندمدت متغيرهاي مورد بررسي، وجود دارد.