مقايسه امتيازات ارزيابي عملكردي اندام تحتاني در نوجوانان فعال با و بدون زانوي پرانتزي

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه امتيازات ارزيابي عملكردي اندام تحتاني در نوجوانان فعال با و بدون زانوي پرانتزي مي باشد. روش بررسي: 32 نوجوان پسر فعال در دو گروه با (17نفر) و بدون (15 نفر) زانوي پرانتزي در اين تحقيق شركت كردند. براي تشخيص زانوي پرانتزي فاصله بين دو كنديل داخلي استخوان ران در برجسته ترين نقطه با استفاده از كوليس اندازه گيري شد. عملكرد اندام تحتاني با استفاده از آزمون عملكردي اندام تحتاني كه مجموعه اي از هشت آزمون اجراي عملكردي استاندارد با سه بخش عملكرد اندام تحتاني شامل كنترل، توان و استقامت است، سنجيده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تي مستقل استفاده شد (05/0≥α). يافته ها: نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه بين امتياز آزمون ارزيابي عملكردي اندام تحتاني در افراد با و بدون ژنوواروم تفاوت معني دار وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه احتمالا وجود ناهنجاري ژنوواروم موجب كاهش امتياز ارزيابي عملكردي اندام تحتاني شده و مي تواند موجب كاهش عملكرد و در نتيجه افزايش احتمال وقوع آسيب ديدگي شود.

Background and aim: The aim of this study was to compare the Functional Lower Extremity Evaluation scores in physically active adolescent with and without the genuvarum. Materials and methods: Thirty two physically active adolescent selected and assigned in to two groups of with ( n = 17) and without ( n = 15 ) genuvarum. To determine genuvarum, distance between two medial condyle of the femur in the most prominent area was measured using a caliper. Lower extremity function using Functional Lower Extremity Evaluation that measures 3 components of lower extremity function: control, power, and endurance was assessed. Independent t-test was used to statistical analysis ( α≤0.05 ) Results: There are significant differences in Functional Lower Extremity Evaluation scores between individuals with and without genuvarum. Conclusion: results indicated that genuvarum reduced the Functional Lower Extremity Evaluation scores and can reduce the function and so could increase the likelihood of injury.