بررسي توانايي چند گياه دارويي در كنترل قارچ هاي عامل پوسيدگي انباري (Alternaria alternate و Rhizopus nigricans) در گوجه فرنگي هاي توليد شده در سامانه هاي كشاورزي رايج و زيستي

بيماري پوسيدگي ريزوپوسي و نقطه سياه از مهم ترين بيماري هاي انباري در گوجه فرنگي مي باشند. به منظور بررسي توانايي چند گياه دارويي بر ماندگاري و كنترل قارچ هاي عامل پوسيدگي انباري Rhizopus nigricans) و Alternaria alternate) در گوجه فرنگي هاي توليد شده در سامانه هاي كشاورزي رايج و زيستي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با ۱۴ تيمار و سه تكرار در دانشگاه فردوسي مشهد در سال ۱۳۸۹ اجرا شد. دو سامانه توليد شامل گوجه فرنگي رايج و زيستي (ارگانيك) و شش گونه گياهي (آويشن (Thymus vulgaris L.)، پونه (Mentha pulegium L.)، نعناع فلفلي (Mentha piperita L.)، اكاليپتوس (Eucalyptus globules L.)، كرچك (Ricinus communis L.) و گوجه فرنگي (Lycopersicom esculentum Mill.)) به همراه تيمار شاهد به ترتيب عامل اول و دوم در اين آزمايش بودند. بر اساس نتايج آزمون غير پارامتري كروسكال– واليس، تفاوت معني داري بين سامانه هاي توليد گوجه فرنگي هاي ارگانيك با نوع غيرارگانيك آن از نظر سرعت پوسيدگي انباري ناشي از رشد قارچ هاي بيماري زا مشاهده شد. به طوري كه در گوجه فرنگي هاي ارگانيك، سرعت پوسيدگي (۴۷/۱ عدد ميوه در هفته) تا حدود ۲۰ درصد كمتر از نوع غيرارگانيك آن بود. نتايج حاصل از آناليز غيرپارامتري گونه هاي گياهي نيز حاكي از وجود تفاوت بين اين گونه ها از نظر تاثير بر سرعت پوسيدگي انباري در گوجه فرنگي بود؛ به طوري كه به جز كرچك و گوجه فرنگي، ساير گياهان دارويي منجر به كاهش معني دار سرعت رشد و توسعه قارچ هاي بيماري زا در انبار شدند.