ساختاردهي به مسائل مديريت كيفيت با رويكرد مدل سازي ساختاري تفسيري

مدل‌ سازي ساختاري تفسيري (ISM) يكي از روش هاي طراحي سيستم ها، به ويژه سيستم هاي مديريتي و كيفيتي است. اين رويكرد در ابتدا توسط وارفيلد معرفي و توسعه داده شد و در حال حاضر به طور فزآينده‌اي مورد استفاده محققان مختلف قرار مي گيرد. رويكرد ,ISM افراد و گروه ها را قادر مي سازد كه روابط پيچيده بين تعداد زيادي از عناصر را در يك موقعيت پيچيده ي تصميم، ترسيم كند و به عنوان ابزاري براي نظم بخشيدن و جهت دادن به پيچيدگي روابط بين متغيرها عمل مي كند. اين تكنيك با شناسايي متغيرهايي كه با موضوع يا مسئله مرتبط هستند آغاز و سپس روابط زمينه‌اي بين متغيرها با استفاده از تجربيات و دانش عملي خبرگان مشخص و در نهايت مدل ساختاري چند سطحي ايجاد مي شود. هدف از مقاله حاضر بررسي مفهوم ISM ، مشخص كردن خاستگاه آن به لحاظ پارادايمي، تشريح مراحل اجراي تكنيك و ارائه جنبه هاي كليدي اين رويكرد و كاربرد آن در مسائل مديريت كيفيت مي باشد. بدين منظور پس از تشريح كامل رويكرد مدل سازي ساختاري تفسيري، كاربردي از آن براي تحليل روابط موانع اجراي مديريت كيفيت جامع ارائه و حل شد.