مسئوليت مدني پليس ناشي از ارتكاب فعل زيان‌بار و ترك فعل (با تأكيد بر مسئوليت پليس راهور)

زمينه و هدف: براي تحقق مسئوليت مدني، همواره مداخله مادي شخص در حادثه زيان‌ بار لازم است. مداخله مادي يعني ارتباط مادي شخص با حادثه، كه اين ارتباط ممكن است از طريق فعل شخصي، فعل اشياء و فعل غير برقرار شود. بنابراين فعل شخصي يكي از موارد مداخله مادي شخص در حادثه زيان‌بار است. مقصود از رفتار شخصي، ارتكاب فعل يا ترك فعل عمدي يا غيرعمدي است كه از سوي شخص منجر به حادثه زيان‌بار مي‌شود. هدف اين مقاله تبيين مسئوليت مدني كاركنان پليس راهور در فعل يا ترك فعل زيان‌بار است. اين مقاله در دو بخش تنظيم شده است، بخش اول به بررسي مسئوليت مدني درخصوص فعل زيان‌بار مي‌پردازد و بخش دوم، مسئوليت مدني پليس راهور را درباره ترك فعل تحليل مي‌كند. روش: مقاله حاضر از نظر روش، توصيفي تحليلي است و يافته‌هاي آن با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و پرونده‌هاي جاري در قوه قضائيه تحليل شده‌اند. يافته‌ها و نتايج: بي توجهي و قصور اشخاص و سازمانها (مانند شهرداريها، ادارات راه و ترابري، برق و...) منجر به وقوع تصادفات مرگباري مي شود و صدمات جبران ناپذيري بر مردم و دولت تحميل مي كند. سازمانهاي يادشده بايد قبل از هرگونه عمليات، هماهنگي لازم را با پليس راهور انجام دهند و محدوده كارگاهي عمليات را با نصب علايم استاندارد، ايمن سازي كنند و برابر مواد 211 و 212 آيين نامه راهنمايي و رانندگي، كه از مصاديق ترك فعل براي راهور نيز محسوب مي‌شود، پليس هم موظف شده تا از ادامه كار اشخاص و سازمانهايي كه بدون رعايت ضوابط ايمني در راهها، عمليات اجرايي مي كنند، جلوگيري كند. بديهي است در غير اين‌صورت، پليس نيز دركنار آن سازمان‌ها مسئوليت خواهد داشت. كارشناسان تصادفات بايد قصور ناشي از انجام فعل يا ترك فعل پليس يا مأمور پليس را در بروز تصادفات، مشخص كنند و موظف‌اند در علت نامه تصادف، ميزان مسئوليت آنها را تعيين و به مراجع قضايي منعكس كنند.