اوليس از بغداد ؛ تعامل اسطوره و فلسفه در رمان متعهد قرن بيست و يكم (نگاهي به رمان اريك امانوئل اشميت)

رمان متعهد با رد انديشهٔ «هنر براي هنر»، جايگاه صرفا ادبي را براي رمان نپذيرفته است و در مورد مسائل سياسي، اجتماعي، فرهنگي و يا مذهبي موضع گيري مي كند. اريك امانوئل اشميت، نويسندهٔ معاصر فرانسوي، نيز از جمله نويسندگاني است كه با پرداختن به مسائل بنيادين بشر همچون حيات و مرگ، بيماري و پيري، ثروت و ستمگري، دين و معناي زندگي از كنار مسائل اجتماعي بي تفاوت نمي گذرد. او در رمان اوليس از بغداد به مسئلهٔ قرن در اروپا يعني مهاجرت مي پردازد. اين مقاله نشان مي دهد كه اشميت چگونه آشكارا با زير سوال بردن سياست كشورش در قبال آوارگان، همچون نويسنده اي متعهد مي نمايد كه نسبت به آوارگاني كه از جنگ و ناآرامي در سرزمين خود و به اميد زندگي بهتر به اروپا مي گريزند، بي تفاوت نيست. نقد فلسفي اسطوره اي را از آن روي براي اين پژوهش برگزيده ايم كه نشان مي دهد اشميت چگونه فلسفه و اسطوره را با رابطهٔ تنگاتنگ تاريخي شان در تعامل با يكديگر قرار مي دهد تا بنيان قويتري براي رمان متعهد خود بسازد.