تبيين جامعه شناختي نقش نگهبان محله در جامعه

نگهبان محله در نظام (سيستم) انتظامي امنيتي، طرح نويني است كه با نگرش تحول در امنيت، محلي نمودن مديريت نظم، جلوگيري از بي سازماني اجتماعي و تسريع در برنامه هاي پليسي در ايران مطرح گرديده است. هدف اصلي پژوهش حاضر نيز بررسي جامعه شناختي نقش نگهبان محله در جامعه مي باشد كه با استفاده از روش توصيفي – تحليلي و با استناد به رويكردهاي نظري به آن پرداخته است. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان مي دهد كه برقراري نظم و امنيت مردم از ديرباز در تاريخ اسلام مورد توجه قرارگرفته و به رو شهاي مختلفي با عناويني تحت عنوان داروغه، نگهبان، شبگرد، كدخدا و غيره مطرح مي شده است. افزايش جمعيت، گذر جوامع از مرحله سنتي و كو چ نشيني به سازما ن يافتگي (ارگانيكي) و شهرنشيني، مطرح شدن جامعة مدني از يك طرف و شيوع بي نظمي ها، بي سازماني اجتماعي، ظهور خرده فرهنگ هاي ضد نظم، پيچيده شدن مديريت امنيت در حالت كلان، ظهور جرايم نوين و هدر رفتن سرمايه پليس در پيگيري مخلان جامعه، جامعه را نيازمند بازبيني در مديريت نظم جامعه و برقراري امنيت اجتماعي نمود. بر اساس اين، مي توان گفت كه با خرد شدن و تمركززدايي در حوزه پليسي و تقويت مديريت محلي با رويكرد كاربردي و اجتما ع محور، نقش شهروندان برحسب هويت شهري و محله اي در انتظام اجتماعي افزايش يافته و مبارزه با مخلان نظم و امنيت جامعه به وظيفة اخلاقي و اجتماعي شهروندان مبدل گرديده اند. نگهبان محله با تقويت روابط همسايگي و محله اي، نظارت طبيعي و خودجوش را توسعه مي بخشد و مي تواند با شناسايي نقاط جرم خير شهري و محلات، پاك سازي محيط از مجرمان و خرده فرهنگ ها، انسجام اجتماعي را تعميق بخشد.