رابطه بين هوش هيجاني، هوش معنوي و عملكرد حسابرس

THE RELATIONSHIP BETWEEN EMOTIONAL INTELLIGENCE, SPIRITUAL INTELLIGENCE & AUDITOR'S PERFORMANCE

اين تحقيق با هدف بررسي رابطه هوش معنوي، هوش هيجاني و عملكرد حسابرسان شكل گرفت. روش تحقيق توصيفي-پيمايشي و قلمرو زماني سال 1393 بود. جامعه آماري، حسابرسان شاغل در 13 موسسه حسابرسي عضو جامعه انتخاب شد. با توجه به فرمول نمونه‌گيري كوكران حجم نمونه 159 نفر تعيين شد. تعداد 180 پرسشنامه توزيع كه از اين تعداد 148 پرسشنامه قابل تجزيه و تحليل آماري دريافت گرديد. جهت آزمون فرضيه‌ها از احتمال حاصل از برازش مدل در حالت معني داري پارامترها استفاده شد. مناسبت مدل از طريق معادلات ساختاري بررسي گرديد. نتايج نشان داد: بين هوش معنوي و هوش هيجاني رابطه معني‌داري وجود دارد. بين هوش معنوي و عملكرد حسابرسان رابطه معني‌داري وجود ندارد. بين هوش هيجاني و عملكرد رابطه معني‌داري وجود دارد و در نهايت هوش هيجاني رابطه بين هوش معنوي و عملكرد حسابرسان را واسطه گري مي‌كند.

The purpose of this study was to evaluate the relationship between spiritual intelligence, emotional intelligence and auditors’ performance. The research method was descriptive-surveying and the studied time was 2014. The statistical population was selected from the auditors employed in 13 audit institutions. Sample size was set 159 according to Cochran sampling formula.180 questionnaires were distributed, of which 148 questionnaires were received for statistical analysis. The probability of resulting in significant model parameters was used to test the hypothesis. Suitability of the model was evaluated through structural equations. The results show that: There is a significant relationship between emotional intelligence and spiritual intelligence. There is no significant relationship between spiritual intelligence and audits performance. There is a significant relationship between emotional intelligence and performance and finally, emotional intelligence mediates the relationship between spiritual intelligence and auditors' performance.