بررسي عوامل موثر بر توليد و عملكرد امولسيون شكن زيستي توليد شده از سويه اسينتوباكتركالكواسيتيكوس

نفت استخراج شده در اكثر حوزه هاي نفتي حاوي مقاديري آب نمك به شكل امولسيون است. امولسيون- شكني شيميايي، متداول ترين روش براي شكست امولسيون هاي آب نمك در نفت است. در سال هاي اخير استفاده از روش‌هاي زيستي توجه زيادي را در شكست امولسيون به خود جلب كرده اند. در اين پژوهش سويه اسينتوباكتركالكواسيتيكوس به‌منظور شكست امولسيون به‌كار گرفته شده است. مايع رويي محيط تخمير اين باكتري توانايي بالايي در شكست امولسيون آب در نفت نشان داده است و براي افزايش عملكرد امولسيون شكن توليد شده، شرايط بهينه‌ي محيط كشت شامل pH، دما و نسبت كربن به نيتروژن با استفاده از روش سطح پاسخ تعيين شد. ماكزيمم ميزان شكست امولسيون تحت شرايط بهينه pH برابر 5، دماي 35 و نسبت كربن به نيتروژن 10 حدود 95% حاصل شد. نتايج نشان داد كه اين سويه توانايي بالايي در توليد مواد زيست فعال سطحي موثر در شكست امولسيون هاي پايدار نفتي دارد.

Efforts to reduce human and environmental risks and threats have led to studies to find new materials such as organoclays in order to apply in soil remediation and water treatment. In several studies, permeability and organic pollutants absorption level of the liners containing organoclays have been investigated. Based on the studies, modifications of bentonite to produce the organoclay have made hydrocarbon absorption capacity to a range of 4 to 10 grams per each gram of the adsorbent. Researchers believe that by using liners consisting of sand, bentonite and organoclay, organic pollutants absorbed by organoclay with a 93% removal capacity. Also, use of 20% bentonite in the liner structure can be very effective to reduce liner permeability up to 10-8 cm/s.