بررسي رهيافت هاي مديريت اثرات بازديدكنندگان در مناطق تفرجي و تحت حفاظت

Investigation of Visitors' Impact Management Approaches in Recreational and Protected Areas

مديريت صحيح و مناسب مناطق تفرجي نيازمند استفاده از ابزارهاي مديريت بازديدكنندگان است. پژوهش هاي اوليه براي مديريت بازديدكنندگان در مناطق تفرجي منجر به ارايه مفهوم ظرفيت برد گرديد. با اين حال، ناكامي در دست يابي به ظرفيت برد منجر به توسعه رهيافت هاي مديريتي شد. اين مقاله سعي دارد به معرفي رهيافت هاي مديريت اثرات بازديدكنندگان شامل محدوده تغييرات قابل قبول (LAC)، تجربه بازديدكننده و حفاظت از منابع (VERP) و مديريت اثرات بازديدكنندگان (VIM) بپردازد. چارچوب هاي ذكر شده به طور عمده فنون بسيار سيستماتيك، پيچيده و ماهرانه اي را براي مديريت منابع و شرايط اجتماعي در محيط هاي تفرجي و گردشگري ارايه مي كنند. در اين چارچوب ها، ظرفيت برد از نوع سوال «چقدر استفاده و چقدر اثرات بيش از حد است؟» به صورت «چقدر استفاده و يا اثرات قابل قبول است يا بايد مجاز باشد؟» بازتعريف مي شود. بررسي اين رهيافت ها نشان داد كه از نظر مفهومي، رهيافت هاي LAC، VERP و VIM تفاوت چنداني با هم ندارند. هر يك از اين روش ها سعي در مديريت مناسب و درخور منابع تفرجي دارند. همه اين رهيافت ها رسيدگي به مسائل ظرفيت برد، استفاده مناسب بازديدكنندگان و اثرات بيوفيزيكي ناشي از استفاده تفرجي را پيشنهاد مي نمايند. با اين حال، هر يك از چارچوب ها مراحل و روش هاي كلي خود را دارد و تمام آن ها شرايط محيط زيستي و اجتماعي را با هم مورد بررسي قرار داده و نيز دستورالعملي براي مديريت آينده تدوين مي كنند. بنابراين، مديران مناطق تفرجي با استفاده از اين رهيافت ها مي توانند امكان استفاده پايدار از مناطق تفرجي را در دراز مدت فرآهم نمايند.

Visitors' management approaches are necessary for proper utilization of recreational areas. Early researches for visitors' management in recreational areas led to the introduction of carrying capacity concept. However, failing to achieve the carrying capacity goals directed researchers to development of other management approaches, including Limits of Acceptable Change (LAC), Visitors Experience and Resource Conservation (VERP) and Visitor Impact Management (VIM). Application of these approaches for recreational areas has been described in the present study. These aproaches provide systematic, complex and sophisticated bases for management of natural resources and social conditions in the outdoor recreational and tourism areas. In these aproaches, the typical carrying capacity question of “how much use or impact is too much?” is redefined as “how much use or impact is acceptable or should be allowed?''. Investigation of these approaches showed that there is no difference between VERP, LAC and VIM in terms of the concept they use. The three approaches to manage recreational resources in a siutable manner. In addition, all address questions of carrying capacity, appropriate visitor use, and biophysical impacts caused by recreation use. While each framework calls for its own steps and general procedures, they address both environmental and social conditions and also formulate management directions for future. Therefore, managers of recreational areas can use these approaches towards sustainability of these places.