علم اطلاعات و دانش شناسي به مثابه رشته يا ميان رشته: مروري مجدد بر مسأله

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي متون و منابع موجود در زمينه مطالعات ميان‌رشته‌اي به‌ منظور تعيين جايگاه علم اطلاعات و دانش‌شناسي در ميان ابعاد رشته و ميان‌رشته و پاسخ به اين سؤال صورت گرفت: آيا امكان دارد واقعيتي به‌نام ميان‌ رشته بدون اينكه قبل از آن رشته بودن براي يك حوزۀ علمي محقق شود، به‌وجود آيد ؟ روش/ رويكرد پژوهش: به‌منظور حصول به نتيجۀ مطلوب، پژوهش به‌صورت كتابخانه‌اي و با بررسي و تحليل متون صاحب‌‌نظران و گونه‌هاي ميان‌رشته انجام شد. يافته‌ها: تاكنون هفت‌گونۀ عمده براي مطالعات ميان‌ رشته‌اي شناسايي شده است: درون‌ رشتگي، بين‌ رشتگي، ميان‌رشتگي، چندرشتگي، تكثررشتگي، فرارشتگي و پسارشتگي كه از ميان گونه‌هاي ذكر شده، تنها دو گونۀ بين‌رشتگي و ميان‌رشتگي منجر به زايش رشتۀ علمي جديد مي‌شوند و علم اطلاعات و دانش‌شناسي نتيجه هيچ يك از دو گونۀ مذكور نيست. نتيجه‌گيري: علم اطلاعات و دانش‌شناسي به‌لحاظ موضوع و مسئلۀ مورد بررسي، داراي وجه تمايز از ديگر حوزه‌هاي علمي است و مي‌تواند به‌عنوان يك رشته شناخته شود، زيرا موضوع اين علم تنها اطلاعات مضبوط است؛ اما به‌دليل پيچيدگي اين مفهوم، محققان اين رشته ناگزير به سمت مطالعات ميان‌ رشته‌اي حركت كرده‌اند كه نه تنها نقطه ضعفي براي اين رشته شمرده نمي‌شود بلكه سبب رشد و گسترش اين حوزه مي‌شود.