تحليل مكاني- فضايي سطوح توسعه‌يافتگي دهستان‌هاي شهرستان بويراحمد

Spatial Analysis of Rural Development in the City of Boyer-Ahmad

شناسايي ساختار سطوح توسعه‌يافتگي نواحي و توان‌هاي محيطي آن‌ها به منظور توزيع فضايي عادلانه منابع و خدمات در پهنه ملي و ناحيه‌اي در راستاي توسعه يكپارچه از اهميت خاصي برخوردار مي‌باشد. از اين رو هدف اصلي اين پژوهش تعيين سطوح توسعه‌يافتگي دهستان‌هاي شهرستان بويراحمد مي‌باشد. به اين منظور، با استفاده از 55 متغير در قالب هفت شاخص اقتصادي، بهداشتي- درماني، آموزشي، اداري- سياسي، ارتباطات، كالبدي- فضايي و فرهنگي- تفريحي كه لازمه شناخت توسعه روستايي است، با روش توصيفي- تحليلي و سنجش كمي داده‌ها و با بهره‌گيري از مدل موريس به تعيين ميزان پراكندگي فضايي خدمات در دهستان‌هاي ناحيه اقدام شده است. نتايج نشان داد كه تفاوت‌هاي فضايي نسبتاً زيادي در سطوح توسعه‌يافتگي نواحي روستايي شهرستان وجود دارد؛ به گونه‌اي كه ميانگين ضريب توسعه‌يافتگي دهستان ها در شاخص‌هاي اقتصادي و بهداشتي- درماني (25.26 و 28.02) بسيار كمتر از ميانگين ضريب توسعه‌يافتگي آموزشي (53.7) آن است و از مجموع 11 دهستان شهرستان، تنها دهستان سررود جنوبي از سطح توسعه‌يافتگي بالايي برخوردار بود و دهستان‌هاي كاكان، چين و چنار در سطح توسه يافتگي پايين قرار دارشتند. همچنين محروم‌ترين و توسعه‌يافته ترين دهستان در بخش مركزي قرار داشتند كه دليل آن را مي‌توان در تمركز جمعيت، تشديد مهاجرت‌ها، دوري و نزديكي به مركز شهرستان جستجو كرد. در مجموع، بخش مارگون (شامل دهستان‌هاي زيلايي و مارگون) نسبت به ساير بخش هاي شهرستان در تمامي شاخص‌هاي مورد مطالعه توسعه ‌يافته تر بودند. در حقيقت، نواحي كه دچار ركود در سير پيشرفت خود شده‌اند، خواهان توجه به فضا و تخصيص منابع و برنامه‌ريزي بخشي مي باشند.

Identifying the structure of regional development and their peripheral potentials is of vital importance to a fair spatial distribution of resources and services at the national and regional levels. For this purpose, 55 variables must be used in the form of seven indicators of economical, health, educational, administrative, political, communications, physical space including recreational and cultural that are required for rural development. These variables should be used by descriptive analytical methods and measurements of quantitative data. The Mauritius model may be used in order to determine the spatial distribution of services in the villages in the region of the municipalities. The results show that there is a relatively large spatial difference in the degrees development in rural areas of the city in which the average index of economic indicators and health in rural development - being 26.25 and 28.02 are is much lower than the average rate of educational development (i.e. 53.7). And in a total of 11 districts of the city, only South Shroud is highly developed and municipalities of Kakan, Chin and Chenaar are deprived and there are no developed districts there Also, the poorest and the most developed districts are located in the central part. The reason for this could be population density, increased migration, and distance to the center of the district. In total, the Margoon region (including Zylayy and Margoon municipalities) are more developed when compared with other parts of the city in all of the parameters studied. In fact, regions that have suffered from stagnation in the course development need attention to be allocated space and resources plus planning.