افسانه ي تمثيلي و كاركرد آن در شعر احمد مطر

الخرافه و وظيفتها في شعر احمد مطر

از گريزگاه هاي ادبا در بيان ديدگاه هاي سياسي، اجتماعي و اخلاقي، خلق داستان هايي با شخصيت هاي حيواني است كه هر كدام از آن حيوانات نماينده و نماد قشر خاصي از جامعه و داراي خصوصيات اخلاقي و رفتاري هستند كه به شاعر در شخصيت پردازي داستان ها و رسيدن به اهدافش كمك مي كنند. اين داستان ها كه در ادبيات فارسي افسانه ي تمثيلي ناميده مي‌شود، در اشعار احمد مطر شاعر منتقد معاصر جهان عرب حضور گسترده اي دارد و شاعر توانسته است با كمك اين داستان ها و با هنرمندي خاصي مفاهيم سياسي و اجتماعي خود را به مردم جامعه انتقال دهد و در آگاهي مردم نقش بسزايي داشته باشد. اين پژوهش با بررسي و تحليل داستان ها و كاركردهاي هركدام به تاويل نمادها و شخصيت ها و كاركردهاي سياسي و اجتماعي آنها مي پردازد و سپس به جنبه هاي هنري هر روايت و شيوه هاي متعدد آن اشاره مي كند و نشان مي دهد كه شاعر با اين شيوه ي شخصيت پردازي ، سطح فكري، احساسات و نگرش هاي شخصيت هاي اصلي را به خوبي نشان داده است. در شيوه ي روايت، از آنجايي كه داستان ها بسيار موجز و كوتاه هستند بيشتر از شيوه ي روايت مستقيم (توصيف) استفاده مي‌كند و گفتگو نيز در حقيقت مانندي داستان ها جايگاه ويژه اي دارد. از لحاظ هنري شاعر در اين داستان ها از انواع هنجارگريزي، ناسازواري ، آشنايي زدايي و... استفاده كرده و از شيوه هاي مختلف شخصيت پردازي سود جسته است.