اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر تنبلي اجتماعي دانش آموزان دختر تيز هوش در سال تحصيلي 94-93

The effect of mindfulness training on intelligent female students’ social laziness in 2014-2015

زمينه: تنبلي اجتماعي به عنوان يكي از ابعاد منفي فعاليت هاي گروهي به اين نكته اشاره دارد كه افراد ممكن است در بستر گروه تلاش آگاهانه كمتري از نسبت به زماني كه به طور انفرادي كار مي كنند از خود نشان دهند. بنابر اين پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش ذهن آگاهي بر ميزان تنبلي اجتماعي دانش آموزان دختر تيزهوش انجام گرفت. روش ها: طرح پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود، جامعه جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر تيزهوش مقطع متوسطه شهر كرمانشاه بود كه در سال تحصيلي ۹۴-۹۳ در مدرسه فرزانگان مشغول به تحصيل بودند. نمونه گيري، به روش تصادفي خوشه اي انجام شد، از بين هجده كلاس مدرسه فرزانگان شهر كرمانشاه، دو كلاس انتخاب و پس از تكميل پرسشنامه تنبلي اجتماعي، تعداد ۳۰ نفر كه بيشترين ميزان تنبلي اجتماعي را داشتند به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش طي ۶ جلسه، هفته اي دو جلسه و هر جلسه به مدت ۱/۵ تا ۲ ساعت تحت آموزش ذهن آگاهي قرار گرفت و گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكرد. بعد از مداخله براي هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. سپس داده هاي جمع آوري شده با آزمون كوواريانس مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج تحليل داده ها نشان داد كه بين گروه آزمايش و گروه كنترل از لحاظ تنبلي اجتماعي تفاوت معناداري وجود دارد و ۷۲٪ اين تغييرات ناشي از تاثير مداخله است. نتيجه گيري: آموزش ذهن آگاهي موجب بهبود عملكرد دانش آموزان در فعاليت هاي گروهي و افزايش راندمان كار تيمي مي شود.

Introduction: Social laziness as one of the negative aspects of group activities indicates that people may show less self-conscious effort in the context of group than when working individually. So, the present study aimed to investigate the effect of mindfulness training on social laziness of intelligent female students. Methods: This experimental study comprised a pretest-posttest design using experimental and control groups. The study population included all high school intelligent female students in Kermanshah city that were studying in Farzanegan School in academic year 2014-2015. Sampling was done in random cluster sampling method. From the eighteen classes of Farzanegan schools in the city, two classes were selected. After they completed the social laziness questionnaire, a total of 30 participants who had the highest rate of social laziness were randomly assigned into experimental and control groups. The experimental group during six sessions, two session each weeks for 1.5 to 2 hours were trained mindfulness and the control group did not receive any training. After the intervention posttests were conducted for both groups. The collected data were analyzed using covariance. Results: Data analysis showed there is a significant difference between the experimental group and the control group in terms of social laziness with 72% of the variance being due to the effect of intervention. Conclusion: Mindfulness training can improve the performance of students in group activities and increase the efficiency of teamwork.