ارتباط بين ابعاد فرزندپروري ادراكشده و سبكهاي هويتي با شدت افسردگي در نوجوانان

Relationship Between Perceived Parenting Styles and Identity Styles With Intensity of Depression in Adolescents

هدف :پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد فرزندپروری ادراك‌شده و سبك‌های هویتی با شدت افسردگی نوجوانان انجام شده است. روش  :در این پژوهش دانش آموزان مقطع دبیرستان شهرستان‌های استان تهران در قالب یك طرح همبستگی به شیوه مقطعی، 200 نفر از نوجوانان با سن 14 تا 18 سال به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. از شركت‌كنندگان خواسته شد به مقیاس‌های افسردگی بك-2(BDI-II) و سیاهه سبك هویتی(ISI) و ابعاد فرزندپروری ادراك‌شده ((PSQ) ) پاسخ دهند. برای تحلیل آماری داده‌ها از از نرم افزار SPSS نسخه 20 و همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ابعاد فرزندپروری ادراك‌شده و سبك‌های هویتی با شدت افسردگی در نوجوانان رابطه معناداری دارد. به‌طوری‌كه متغیرهای پیش‌بین تعهد هویت و بُعد فرزندپروری پذیرش یا طرد و بُعد فرزندپروری كنترل آزادی با ضریب همبستگی 50/0 در ارتباط با شدت افسردگی در نوجوانان توانست در مجموع 25/0 از واریانس شدت افسردگی نوجوانان را تبیین كند (25/0=R2). نتیجه گیری: به نظر می‌رسد تعهد هویت و سبك فرزندپروری مبتنی بر پذیرش والدین دو متغیر مهم در پیشگیری از افسردگی در نوجوانان است. از آنجا كه شیوه‌های فرزندپروری و ارتباط والد و نوجوان مهارتی قابل آموزش است و آسیب‌های ناشی از افسردگی در نوجوانان نیز بسیار زیاد است، توجه به آموزش این موضوع در سطح كاربردی اهمیت خاصی دارد.

Objectives: The aim of this study was to examine the relationship between identity styles and dimensions of perceived parenting with the intensity of depression in adolescents. Methods: In a correlation design, 200 (100 girls and 100 boys) students aged 14-18 years were selected from Tehran high schools using cluster sampling. Participants were asked to complete Beck Depression Inventory-2 (BDI-2), Parenting Style Questionnaire (PSQ) and Identity Styles Inventory (ISI) questionnaires. Data were analyzed using Pearson correlation and step-by-step regression (stepwise). Results: Significant relationship was found to exist among the dimensions of perceived parenting and identity style along with depressive intensity. Additionally, predictor variables including identity commitment, dimensions of acceptance, and control parenting with correlation (r=0.50) could predict 0.25 percent of depressive intensity among adolescents (25.0=2R). Conclusions: It seems that identity commitment and parenting style based on parent acceptance among adolescents are two important variables in preventing depressive symptoms. Parenting style and adolescent parent communication are acceptable skills. In addition, the pathology resulting from depression among the adolescents was high, so it is important to address this problem practically.