بازدارندگي باكتري هاي اپي فيت يونجه بر باكتري كلاوي باكتر عامل پژمردگي يونجه

The inhibitory effect of alfalfa epiphytic bacteria on Clavibacter as the causal agent of wilt disease

سابقه و هدف: به دليل استفاده بي رويه از سموم شيميايي و تاثيرات منفي آنها بر محيط زيست، امروزه روش هاي ديگري مانند استفاده از باكتري هاي اپي فيت و اندوفيت براي كنترل عوامل بيماري‌زا بسيار مورد توجه قرار گرفته است. از آنجايي كه گياه يونجه مهم ترين گياه علوفه اي در ايران و بسياري از نقاط جهان مي باشد، اين مطالعه با هدف ارزيابي ميزان بازدارندگي برخي از باكتري هاي اپي فيت يونجه بر عامل پژمردگي يونجه در شرايط برون تن انجام شد. مواد و روش‌ها: نمونه هاي برگ سالم يونجه پيش از گلدهي از مناطق مختلف استان همدان جمع آوري گرديدند. پس از جداسازي باكتري هاي اپي فيت از مزارع يونجه، تاثير آنتاگونيستي جدايه‌ها با اندازه گيري قطر هاله عدم رشد عليه باكتري عامل پژمردگي يونجه بررسي‌ شد. براي پي بردن به الگوي باندهاي پروتئيني و تنوع سويه ها، استخراج پروتئين از نمونهها صورت گرفت. به منظور شناسايي جدايه ها از آزمون هاي بيوشيميايي و روش PCR استفاده گرديد. يافته‌ها: در مجموع 30 جدايه باكتريايي اپي فيت از اندام هاي هوايي گياه يونجه جداسازي گرديد. بر اساس آزمون هاي بيوشيميايي، فيزيولوژيكي و مورفولوژيكي مشخص گرديد كه اين باكتري ها متعلق به جنس هاي باسيلوس، سودوموناس و زانتوموناس هستند. بيش ترين درصد بازدارندگي در مقابل پاتوژن مربوط به جدايه شماره 16 و كمترين ميزان مربوط به جدايه هاي 13 و 6 بود. به كمك روش مولكولي و دندروگرام حاصل، جدايه شماره 16 بيش ترين نزديكي را به سودوموناس مونتي لئي داشت. نتيجه گيري: باكتري هاي اپي فيت جداسازي شده در اين مطالعه قدرت بازدارندگي مناسبي عليه عامل پژمردگي يونجه در شرايط آزمايشگاهي داشتند. اين يافته مي تواند نويد بخش كنترل زيستي اين بيماري باشد. با اين وجود مطالعات بيشتر براي اثبات كارايي اين جدايه‌ها با هدف كاربرد آن‌ها در شرايط مزرعه مورد نياز مي باشد.

Background & Objectives: Due to indiscriminate use of chemical pesticides and its impact on the environment, other methods including the use of epiphytic and endophytic bacteria to control pathogens is highly regarded. Since Medicago sativa is the most important forage crop in Iran and many parts of the world, this study was aimed to evaluate the inhibitory effect of alfalfa epiphytic bacteria on the causal agent of wilt disease in in-vitro. Materials & Methods: Undiseased alfalfa leaf samples were collected from different parts of Hamedan province, before its flowering. After isolating epiphyte bacteria from alfalfa fields, the antagonistic effect of isolates was investigated by measuring the diameter of the inhibition zone against alfalfa bacterial wilt. Protein extraction was performed to assess the pattern of protein bands and the variety of the strains. Biochemical tests and PCR were used to identify the isolates. Results: A total of 30 epiphyte bacteria were isolated from alfalfa shoots. Bacterial isolates were identified as Bacillus, Pseudomonas, and Xanthomonas, based on biochemical, physiological and morphological tests. The highest bactericidal effect was related to isolating No. 16 and the lowest to isolates No. 13, and No. 6, respectively. Using molecular and dendrogram methods, isolate No. 16 was most closely related to Pseudomonas monteilii. Conclusion: Epiphytic bacteria isolated in this study showed a good inhibitory effect against alfalfa wilt in vitro. This can be promising for the biocontrol of this disease. However, further studies are needed to prove the efficacy of the isolates in field conditions.