تجزيه و تحليل شبكه همكاري توليدات علمي حوزه بيولوژي توليد مثل ايران

Social Network Analysis of Scientific Collaboration in the Field of Reproductive Biology in Iran

مقدمه: طي دهه‌هاي گذشته، مباحث جديد و نوظهوري در حوزه بيولوژي توليد مثل مطرح گرديده كه اين مساله باعث شكل‌گيري برون‌داد علمي زيادي از سوي پژوهشگران ايراني در اين حوزه شده است. بر اين اساس، مطالعه حاضر با هدف شناسايي روند و جريان علمي، معرفي بازيگران محوري و گرايش‌هاي موضوعي پژوهش‌هاي ايران در حوزه مذكور انجام گرديد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي و كاربردي بود كه با استفاده از فنون تحليل شبكه در علم‌سنجي، به بررسي ساختارها و ترسيم شبكه‌هاي همكاري علمي حوزه بيولوژي توليد مثل ايران پرداخت. جامعه پژوهش را 2805 مقاله علمي در بازه زماني سال‌هاي 1973 تا 2014 كه در پايگاه استنادي ISI نمايه شده بودند، تشكيل داد. يافته‌ها: برون‌داد علمي ايران در حوزه توليد مثل با يك مقاله در سال 1973 آغاز شده و تا سال 2014 به 2805 ركورد رسيده است. كشورهاي آمريكا و انگلستان از همكاران محوري و مهم ايران در شكل‌دهي به شبكه همكاري بودند. دانشگاه علوم پزشكي تهران، مهم‌ترين بازيگر در شكل‌دهي و جهت‌دهي به برون‌دادهاي علمي ايران در حوزه توليد مثل مي‌باشد. مهم‌ترين خوشه موضوعي شكل گرفته در برون‌دادهاي علمي حوزه توليد مثل ايران، به عوامل خطرزا در ارتباط با بارداري اختصاص داشت. نتيجه‌گيري: برون‌دادهاي علمي ايران از سال 2000 به بعد رشد قابل توجهي را تجربه كرده است كه آن را مي‌توان ناشي از برنامه‌هاي توسعه علمي و چشم‌انداز 1404 ايران دانست. آمريكا و انگلستان از همكاران محوري ايران در تشكيل شبكه همكاري محسوب مي‌شوند. بر اين اساس، توجه و همكاري بيش از پيش با اين كشورها مي‌تواند پيوندهاي علمي باثبات‌تري را براي حوزه توليد مثل ايران به دنبال داشته باشد.

Introduction: In the recent decades, emerging and novel issues have been proposed in the field of reproductive biology leading to increased scientific outputs by scholars. Accordingly, this study sought to identify the scientific trend, the key contributors in this regard, and trend of subjects of research in the field of reproductive biology in Iran. Methods: In this applied and descriptive study, the available literature on embryology and reproductive biology was examined using scientometrics and network analysis methods. The study population consisted of all articles published by Iranian researchers in the field of reproductive biology and indexed in ISI database between 1973 and 2014. Results: The results showed that Iranian scientific output on reproductive biology began with an article in 1973, reaching the total number of 2805 published articles in 2014. Tehran University of Medical Sciences, with 457 publications, is the most important contributor. American and British authors have had the largest number of collaboration with Iranian researchers. Moreover, pregnancy risk factor was the most important research area. Conclusion: The scientific outputs of Iranian researchers in reproductive biology shows an uptrend since the year 2000, which can be attributed to scientific development programs. American and British authors are the key collaborators of Iranian researchers. Hence, greater attention to and collaboration with these countries can result in stronger scientific ties in the field of reproductive biology in Iran.