كشت هيدروپونيك

در سيستم هاي بدون خاك در تغذية گياه از محلول هاي غذايي استفاده مي كنند. لذا، براي تهية محلول هاي غذايي از نمك هاي عناصري مانند نيترات پتاسيم و سولفات پتاسيم استفاده مي كنند. معمولاً براي تهية اين محلول ها، فرمول هاي غذايي متعددي پيشنهاد شده است. براي هر گياه خاص با توجه به نياز غذايي آن گياه ، فرمول غذايي خاصي تنظيم مي شود. يعني، غلظت لازم در محلول غذايي كنترل مي شود. به طوري كه تمامي عناصر غذايي مورد نياز در آن به مقدار كافي وجود داشته باشند. در سال هاي اخير تلاش براي به كارگيري بسترهاي آلي در روش هاي هيدروپونيك، موضوع پژوهش بسياري از محققاني است كه در تلاش اند تا روش كشت هيدروپونيك ارگانيك را گسترش دهند. در سيستم هاي كشت بدون خاك در تغذية گياه از محلول هاي غذايي استفاده مي شود، در اين تحقيق براي تغذية معدني گياهان از چهار نوع محيط كشت به عنوان محلول غذايي با فرمول هاي متعدد و رايج استفاده شد كه شامل محلول غذايي هوگلند، محلول غذايي اشتاينر و فرمول غذايي كوپر روي گوجه فرنگي وتوت فرنگي هستند. نتايج به دست آمده با استفاده از بررسي هاي انجام شده از نظر اندازه گيري صفات زراعي، مانند ارتفاع ساقه، قطر ميان گره اول ساقه، تعداد برگ، طول و قطر و عملكرد ميوه نشان مي دهد كه كشت بدون خاك از يك سامانه كلي پيروي مي كند. در آن مصرف آب به مقدار چشمگيري كاهش مي يابد كه يك مزيت براي نواحي خشك است. اين مقاله اطلاعاتي را در زمينة نقش سيستم هاي هيدروپونيك بر مهندسي مديريت تغذية گياهان ارائه مي دهد.