بررسي و تحليل مضامين اجتماعي در رمانهاي ايراني (از 1370 تا 1390 شمسي)

(Analyzing the social implications of Iranian novels (from 1370 to 1390 solar Hijri

همواره ميان ادبيات و جامعه رابطه ­اي مستحكم و ناگسستني وجود داشته است. آثار ادبي در هر شكلي كه باشند، بسان آيينه­اي هستند كه گوشه ­هايي از جامعه و مسايل جاري در آن را بازتاب ميدهند. رمان به عنوان يكي از مهمترين و پر مخاطب­­ترين گونه­ هاي ادبي، تا حدود زيادي از واقعيت­هاي اجتماعي سرچشمه ميگيرد. رمانهاي ايراني نيز از بدو زمان شكل­گيري تاكنون، همواره از اوضاع و احوال جامعه تاثير پذيرفته­ اند. بررسي­ و تحليل مضامين اجتماعي در ده رمان منتخب از دهه­ هاي 1370و 1380ش، هدف مقالۀ حاضر بوده است. شيوۀ انجام پژوهش به صورت توصيفي - تحليلي است و داده­ ها با استفاده از شيوۀ تحليل محتوا بررسي شده ­اند. يافته­ هاي اين تحقيق بيانگر آن است كه رمان به عنوان يكي از كامل ترين انواع ادبي قادراست به پژوهش جامعه شناسي پاسخ مثبت دهد.

The relationship between literature and society has always been a strong and unbroken. Literary works in any form, they are like a mirror of society and current issues in the corner twist the day it opened. The novel as one of the most popular literary genres, stems largely from social reality. Iranian novels from inception has always been influenced by the community circumstances. Analysis of social themes in his ten novels of the decade of 1370 and 1380, the aim of this paper was. The research is descriptive analytic methodology and data have been using the method of content analysis. The findings suggest that novel as one of the most complete literary genres is able to respond positively to sociological research.