مطالعه كلان نگر رشد مقالات و نويسندگان در نشريات علمي حوزه فني و مهندسي ايران

A Macro Study of papers' and authors' Growth in Technical and Engineering Journals of Iran

هدف: براي سياستگذاري در علم و فناوري به مطالعات كلان نگر در حوزه توليدات علمي در سطح ملي نياز است. بيشترين مطالعات موجود، مربوط به توليدات ايرانيان در پايگاه هاي خارجي است. از اين رو، هدف اصلي پژوهش حاضر، مطالعه كلان نگر رشد مقالات و نويسندگان در نشريات علمي حوزه فني و مهندسي ايران است. روش: روش پژوهش پيمايشي-توصيفي است و در آن از روش هاي علم سنجي استفاده شده است. جامعه پژوهش، تعداد 9296 مقاله از 332 نشريه حوزه فني و مهندسي ايران در بازه زماني 1380-1389 است. داده ها با استفاده از پايگاه هاي استنادي علوم جهان اسلام، مگ ايران و آرشيو الكترونيكي نشريات به روش سرشماري گردآوري شده است. يافته ها: يافته ها نشان داد كه هم رشد توليد مقالات و هم تعداد نويسندگان در نشريات حوزه فني و مهندسي ايران از رابطه نمايي مثبت تبعيت كرده است به گونه اي كه در اين حوزه، تعداد مقالات توليدي هر سال نسبت به مقالات توليد شده سال قبل از خود 1/183 برابر شده و همين طور، اين ضريب رشد براي نويسندگان 1/191 در سال است. يافته ديگر نشان داد كه بين تعداد نويسندگان و تعداد مقالات طي سال هاي مختلف رابطه خطي مثبت وجود دارد اما رابطه محسوسي بين رشد تعداد نويسندگان و ميانگين هم نويسندگي وجود ندارد. نتيجه گيري: رشد نمايي تعداد مقالات و نويسندگان منطبق بر مطالعات و نظريات قبلي مانند پرايس است. رشد تعداد نويسندگان منجر به بالا رفتن تعداد مقالات شده است اما تعداد نويسندگان نسبت به هر مقاله را افزايش نداده است.

Aim: The main aim of the current study was to commit a macro study on the growth of papers and authors in the technical and engineering journals in Iran. Method: The study was a descriptive survey with a Scientometrics approach. The research population consisted of 9296 papers published in 332 Iranian technical and engineering journals during 2001 and 2010. The data were selected from ISC and Magiran databases out of their electronic archives by nose counting method. Findings: Data collected showed that the growth of the both paper and author counts follow two positive exponential functions so that the number of papers published in each year is 1.183 times higher than those published in the earlier year. This growth rate is 1.191 for authors. It was also shown that there was a positive linear relationship between the number of authors and papers, while no significant relationship was seen between the growth of authors and the average number of co-authorship in the studied journals. Conclusion: The exponential growths of the papers and the authors agree with the earlier studies like Price's one. The growth in the number of authors caused increase in the number of papers but failed to increase the number of authors per paper.